"Βαν Γκογκ Alive" Μια πρόταση για τα Χριστούγεννα

Αποφάσισα να γράψω λίγα λόγια, με αφορμή την επίσκεψη που πραγματοποίησε το σχολείο μου στην έκθεση ζωγραφικής Van Gogh Alive, την οποία και συστήνω ανεπιφύλακτα ως μια χριστουγεννιάτικη επίσκεψη. Ποιος ήταν ο Βαν Γκογκ; Προφανώς, καθώς η έκθεση ήταν ζωγραφικής, ήταν ζωγράφος, Ολλανδός στην καταγωγή. Πιθανώς οι περισσότεροι να μην τον έχετε καν ακουστά. Δεν θα πω ψέματα, ούτε εγώ τον είχα μέχρι να πληροφορηθώ για αυτή την έκθεση, η οποία μου κίνησε το ενδιαφέρον να πατήσω στο google το όνομα του και να ψάξω πληροφορίες για την ζωή και τον έργο του. Ο Βαν Γκογκ επηρέασε σε μεγάλο βαθμό το κίνημα της μοντέρνας τέχνης καθώς και την αφηρημένη τέχνη. Ήταν καλλιτέχνης με αρκετά δύσκολη και ταραγμένη ζωή. Από νεαρή ηλικία διαγνώστηκε με βαριά μορφή κατάθλιψης. Πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του κάνοντας διάφορα επαγγέλματα χωρίς καμία επιτυχία μέχρι τη στιγμή που ανακάλυψε την κλίση του στη ζωγραφική. Η τέχνη του κατά την γνώμη μου, είναι ιδιαίτερη καθώς μέσα από αυτήν αναζητούσε την παρηγοριά για μια αγάπη από έναν κόσμο που συνεχώς τον απέρριπτε, πράγμα που μου έκανε ιδιαίτερα εντύπωση. Ζωγραφίζοντας αυτός ο άνθρωπος, δημιουργούσε έναν δικό του κόσμο που ήταν γεμάτος συναισθήματα και χρώματα. Ήταν ένας άνθρωπος ευαίσθητος, που ήθελε απεγνωσμένα να δημιουργήσει, αναζητούσε επίσης και την αναγνώριση από τους γύρω του, δυστυχώς όμως, αναγνωρίστηκε μετά το θάνατο του.

Η έκθεση; Ήταν απλά φανταστική! Δεν ήταν μια συνηθισμένη και απλή έκθεση. Ήταν ζωντανή. Στις τεράστιες οθόνες εμφανίζονταν τα έργα του καλλιτέχνη τα οποία εναλλάσσονταν με πληροφορίες για την ζωή και κάποια στιχάκια, είτε σκέψεις του, είτε αποσπάσματα από γράμματα που έστελνε. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τους ψηφιακούς ήχους με έκαναν να βυθιστώ σε σκέψεις. Για μια στιγμή εγκλωβιστηκα στο περιβάλλον που επηρέασε τον ζωγράφο να δημιουργήσει. Αντιλήφθηκα τον εσωτερικό κόσμο του ζωγράφου, την ψυχική του κατάσταση, τις σκέψεις του, ακόμα και τη θυελλώδη ζωή του. Ήταν τρομερό! Φαινόταν ξεκάθαρα πως η ψυχική κατάσταση του καλλιτέχνη επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την τέχνη του, στους πίνακες αποτύπωνε το σκοτάδι της ψυχής του και την βαθιά του μελαγχολία με τα πιο ζωντανά χρώματα. Παρόλο τον ασταθή του ψυχισμό, άφησε ένα μοναδικό έργο πίσω του που πραγματικά αξίζει να γίνει γνωστό και στους ανθρώπους που πρώτη φορά ακούνε γι'αυτόν. Δυστυχώς, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την πραγματικότητα της ζωής του, ούτε να αντέξει το βάρος της ψυχής του, πάσχοντας από χρόνια κατάθλιψη, έβαλε τέλος στη ζωή του, αυτοκτονώντας. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως η τέχνη του Βαν Γκογκ, περισσότερο εκφράζει παρά απεικονίζει. Κατά την γνώμη μου, αποτελεί ανησυχία αντί για παρηγοριά. Δεν αντιγράφει τα ορατά, αλλά προσπαθεί να κάνει εμάς να δούμε τα πράγματα πιο καθαρά μέσα από τους πίνακές του. Μας καθοδηγεί με κάποιο τρόπο ώστε να κατανοούμε καλύτερα αυτά που και πριν κοιτάζαμε αλλά δεν βλέπαμε! ".. δεν μπορώ να κάνω τίποτα αν οι πίνακές μου δεν πουλιούνται. Θα έρθει όμως μια μέρα που όλοι θα καταλάβουν πως αξίζουνε περισσότερο από την αξία του χρώματος που βάζω, αλλά και από την ίδια μου τη ζωή." Είχε πει.. και κοιτάξτε που ήρθε εκείνη η μέρα!!

Ταμαζάτου Σελήνα

Ηλεκτρονικές κάρτες για ευχές

Κάθε χρόνο, την περίοδο των Χριστουγέννων στέλνουμε ή λαμβάνουμε κάρτες με όμορφα λόγια και ευχές από τους αγαπημένους μας ανθρώπους. Είναι μια παράδοση που κρατάει πολλά χρόνια που φέρνει τους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν την δυνατότητα να περάσουν τις γιορτές μαζί, πιο κοντά. Εκτός από τις κάρτες υπάρχει κι άλλος τρόπος, οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά με τη βοήθεια του διαδικτύου. Πλέον μπορούμε να στείλουμε τις ευχές μας με e-mail σε όποιο μέρος του πλανήτη βρίσκεται ο άλλος. Οι λεγόμενες e-cards εξοικονομούν χρόνο και βοηθούν τον πλανήτη εφόσον δεν κόβονται δέντρα για τη παρασκευή τους. Υπάρχουν κάποια site στα οποία βρίσκουμε και επεξεργαζόμαστε τις ηλεκτρονικές κάρτες και αναφέρονται παρακάτω: 

JibJab

Punchbowl

Elf Yourself

Blue Mountain

Red Stamp

Neo.gr

www.greetingcards.gr

AlimoDynamics : Ενημέρωση μαθητών για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα

Στις 30/11/2017 πραγματοποιήθηκε παρουσίαση στην αίθουσα του θεάτρου από την ομάδα AlimoDynamics του εκπαιδευτικού προγράμματος F1 in Schools στο οποίο συμμετέχουν μαθητές όλων των τάξεων του σχολείου μας, οι οποίοι για την συγκεκριμένη παρουσίαση κατέβαλαν εξίσου σημαντική προσπάθεια με αυτή που κάνουν καθημερινά στο διάστημα των δύο μηνών που έχουν περάσει από την ανάληψη αυτή της "ευθύνης" προκειμένου να ενημερωθούν και οι υπόλοιποι μαθητές του σχολείου για αυτή τους τη δράση. 

Οι συμμετέχοντες εξήγησαν αναλυτικά τη δομή του προγράμματος που ανέλαβαν, τη σημασία και τα οφέλη που θα αποφέρει στο σχολείο μας. Μοιράστηκαν μαζί μας τις επιδιώξεις, τις ανησυχίες και τα όνειρά τους. Επιπλέον εξήγησαν τις αντιμετωπίσιμες ευτυχώς δυσκολίες που έχουν προκύψει λόγω του υψηλού κόστους του προγράμματος κάνοντας έκκληση προς τους συμμαθητές τους οι οποίοι ανταποκρίθηκαν άμεσα και τους στήριξαν. Με αυτόν τον τρόπο οι σελίδες στο instagram και στο facebook απέκτησαν από την πρώτη κιόλας μέρα υψηλή επισκεψιμότητα. 

Στο τέλος της παρουσίασης τα μέλη της ομάδας AlimoDynamics έλυσαν τυχόν απορίες των μαθητών. Ωστόσο, βρίσκεται υπό εξέταση η πρόταση των καθηγητών για παρουσίαση της δουλειάς των παιδιών και σε άλλα κοντινά σχολεία της περιοχής με σκοπό τη συνεργασία αλλά και την ανάδειξη του σχολείο μας. 

"F1 in Schools" in our School

Σε ένα από τα πλέον ολοκληρωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα και ίσως τον μεγαλύτερο διαγωνισμό τεχνολογίας σήμερα συμμετέχει το σχολείο μας, εκπροσωπούμενο από την ομάδα AlimoDynamics. Πρόκειται για τον διαγωνισμό F1 in Schools που διοργανώνεται από την F1 με σκοπό να εγείρει το ενδιαφέρον των μαθητών για τις φυσικές επιστήμες, τις νέες τεχνολογίες, τη μηχανική και τα μαθηματικά, να τους παράσχει γνώσεις καινοτομίας και επιχειρηματικότητας και τέλος να ενισχύσει κοινωνικές δεξιότητες, όπως η ομαδικότητα και η συνεργασία.

Η AlimoDynamics είναι μία ομάδα που αποτελείται από μαθητές του σχολείου μας από όλες τις τάξεις. Στόχος της είναι να κατασκευάσει μία μικρογραφία αγωνιστικού αυτοκινήτου F1 και να αποσπάσει την καλύτερη δυνατή αξιολόγηση όσον αφορά στην ταχύτητα, την παρουσίαση της εργασίας και το πορτφόλιο.

Στην προσπάθεια αυτή το σχολείο μας δεν είναι μόνο του. Ιδιαίτερα σημαντική για την ομάδα μας είναι η χορηγία από το "Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος" που εξασφαλίσαμε ως η πρώτη ελληνική ομάδα που δήλωσε συμμετοχή για πρώτη φορά.

Θεωρούμε πολύ σημαντική τη δική σας στήριξη για την επιτυχία της ομάδας μας. Ακολουθήστε την AlimoDynamics στο facebook και στο instagram ή στην ιστοσελίδα μας.

Ευχαριστούμε πολύ!

Ενημέρωση από τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος

 

Την Τρίτη 17/10/2017 οι Α΄, Β’ και Γ’ τάξεις του σχολείου μας παρακολούθησαν ένα ενημερωτικό πρόγραμμα με θέμα «Οι κίνδυνοι που κρύβει το Διαδίκτυο». Αρμόδιοι αστυνομικοί από τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος μας έκαναν μια παρουσίαση για τις απειλές που υπάρχουν στον διαδικτυακό χώρο και τους τρόπους με τους οποίους, ως νέοι, μπορούμε να προφυλαχτούμε ώστε να μην γίνουμε θύματα κλοπής προσωπικών δεδομένων, ανεπιθύμητων συναλλαγών ή του λεγόμενου «cyber-bullying», .

Το πρόγραμμα ήταν άψογα οργανωμένο και διαμορφωμένο κατάλληλα με αποτέλεσμα να μην χάνεται το ενδιαφέρον. Αυτό επετεύχθη με την βοήθεια οπτικοακουστικού υλικού και κυρίως ολιγόλεπτων βίντεο. Συνεπώς, μέσω της ενημέρωσης λάβαμε αρκετές γνώσεις για το πώς να προστατεύουμε τα προσωπικά μας δεδομένα, να κρατάμε ασφαλή τον ηλεκτρονικό μας υπολογιστή από τις διαδικτυακές απάτες και, τέλος, για το πού μπορούμε να απευθυνθούμε σε περίπτωση που αντιμετωπίζουμε πρόβλημα με ανεπιθύμητα μηνύματα και απειλές. Συγκεκριμένα, μας συμβούλεψαν να αποφεύγουμε τις αγορές μέσω κοινόχρηστων υπολογιστών, να είμαστε επιφυλακτικοί στις “μεγάλες” προσφορές και να είμαστε υποψιασμένοι όταν μια ιστοσελίδα μας ζητά πολλές προσωπικές πληροφορίες όπως π.χ κωδικούς. Επιπλέον, επισήμαναν τον κίνδυνο που διατρέχουμε όταν κάνουμε “check-in” , αναφέροντας πραγματικά περιστατικά. Τέλος, επειδή ό,τι “ανεβαίνει” στο Διαδίκτυο εξακολουθεί να υπάρχει ακόμα και μετά τη διαγραφή του και μπορεί μελλοντικά να μας επηρεάσει αρνητικά (π.χ στην εύρεση εργασίας), οφείλουμε να δείχνουμε ιδιαίτερη προσοχή στις αναρτήσεις μας, όπως ενημέρωση κατάστασης και φωτογραφίες.

Γενικά, ήταν μία δράση που μας προέτρεψε να είμαστε πάντα προσεκτικοί μιας και ο ψηφιακός κόσμος, παράλληλα με τον πραγματικό γίνονται όλο και πιο επικίνδυνοι.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.cyberalert.gr ή καλέστε στο 111 88.

Καλύβα Δέσποινα

Κορωναίου Ναταλία

To σχολείο μας στο Greece Race for the Cure

Στα ροζ ντύθηκε την Κυριακή 1 Οκτωβρίου το κέντρο της Αθήνας, καθώς γέμισε από μικρούς και μεγάλους δρομείς που έτρεξαν για να ενισχύσουν τον αγώνα του "Άλμα Ζωής" με την έγκριση της οργάνωσης "Susan G. Komen for the Cure ®" ενάντια στον καρκίνο του μαστού.

Εκεί βρέθηκε και το σχολείο μας που συμμετείχε στον περίπατο δύο χιλιομέτρων ύστερα από πρωτοβουλία της Β' τάξης που γρήγορα ευαισθητοποίησε μεγάλο μέρος των μαθητών. Η εμπειρία ήταν μοναδική και ιδιαίτερα συναισθηματική. Η ατμόσφαιρα που αντικρίσαμε δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Ίσως, λοιπόν, να ήταν καλύτερα να αφήσουμε τις εικόνες να μιλήσουν.

                         

Φωτογραφίες:

Μίνα Μπλέκα

Δήμητρα Μπλέκα

Δικαία Παπακαλοδούκα

Παναγιώτης Γαργαλάκος

Κείμενο:

Δανάη Πίκουλα

Ευχές για Καλή Επιτυχία

Η Εκδρομή μας στη Ζάκυνθο

Η φετινή σχολική χρονιά κάπου εδώ φτάνει στο τέλος της και γυρνώντας πίσω στις αξέχαστες στιγμές της δεν θα μπορούσαμε να μη σταθούμε λίγο περισσότερο στις τέσσερις υπέροχες μέρες που περάσαμε στη Ζάκυνθο. Τέσσερις μέρες γεμάτες γέλιο, τραγούδι και χορό -στο πούλμαν, στο ξενοδοχείο, στα γραφικά στενάκια της πόλης της Ζακύνθου, στις εξόδους μας, παντού.

Φυσικά η εκδρομή μας δεν ήταν μόνο αυτά. Είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε και να εντυπωσιαστούμε, καθώς επισκεφτήκαμε το Ναυάγιο, ενημερωθήκαμε για τις θαλάσσιες χελώνες καρέτα-καρέτα και ξεναγηθήκαμε σε ενδιαφέροντα μουσεία. Τέλος, στον δρόμο της επιστροφής περιηγηθήκαμε στην Αρχαία Ολυμπία όπου μαγευτήκαμε άλλη μια φορά από το μεγαλείο του Αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και της φύσης.

Συνολικά ήταν μια πολύ ευχάριστη εκδρομή και φεύγουμε για τις καλοκαιρινές μας διακοπές με ακόμη μεγαλύτερες προσδοκίες για την επόμενη χρόνια.

Dancing to connect 2017

Φέτος, το σχολείο μας έπειτα από κλήρωση, είχε την τιμή να συμμετάσχει μαζί με άλλα 9 σχολεία από την Αθήνα και την Κομοτηνή, στο πρόγραμμα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών: "Χορεύω, άρα επικοινωνώ" (Dancing to connect).

Μία ομάδα 19 μαθητών εκ των οποίων τα επτά ήταν αγόρια και τα δώδεκα κορίτσια, μέσα σε δέκα ημέρες με την καθοδήγηση από δύο καταρτισμένους χορευτές-χορογράφους, δημιούργησαν μία χορογραφία που παρουσιάστηκε στην μεγάλη σκηνή της Στέγης την Κυριακή 12/3.

Αφού έγινε κλήρωση που καθόρισε τα άτομα που θα συμμετέχουν στην δράση, κάθε μέρα για τέσσερις διδακτικές ώρες, τα παιδιά μαζεύονταν στο γυμναστήριο του σχολείου μαζί με την υπεύθυνη καθηγήτριά τους Σοφία Ιγνατίδου και τους χορογράφους Αντώνη και Ιωάννα. Εκεί, μέσω του αυτοσχεδιασμού των μαθητών, οι χορογράφοι συνέλεξαν υλικό και συνέθεσαν την τελική χορογραφία.

Έπειτα από μία εβδομάδα σκληρής δουλειάς, ήρθε το σαββατοκύριακο που έπρεπε τα παιδιά πλέον να κάνουν της πρόβες τους στην μεγάλη σκηνή. Τη μέρα που όλοι περιμέναμε, τη μέρα της παράστασης, όλα τα παιδιά είχαν μαζευτεί στο καμαρίνι τους στην Στέγη στο οποίο μία μαθήτρια της δράσης, ανέλαβε το μακιγιάζ όλων των μαθητών. Έτσι, στο τέλος, όλα τα κορίτσια παρουσιάστηκαν με ένα μαύρο παντελόνι, μία μαύρη μπλούζα, ένα λευκό πουκάμισο κι αντίστοιχα τα αγόρια με μαύρο παντελόνι, μία μπλούζα σε γήινες αποχρώσεις και ένα μαύρο σακάκι, ενώ όλοι ήταν ξυπόλυτοι όπως τους υπέδειξαν οι χορογράφοι.

Βίντεο (1:20:00 το σχολείο μας)

Η στιγμή πάνω στη σκηνή ήταν μαγική. Άτομα που δεν μιλούσαμε μεταξύ μας, καταφέραμε να συνεργαστούμε χωρίς κανένα πρόβλημα και να δεθούμε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ήταν μία υπέροχη εμπειρία που θα μείνει σίγουρα σε όλους αξέχαστη. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πραγματικά τη Καθηγήτριά μας κα Ιγνατίδου Σοφία που μας έδωσε την ευκαιρία να συμμετέχουμε σε όλο αυτό, καθώς και τους χορογράφους μας που μας ανέχτηκαν τις μέρες που έπρεπε.

ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ.

Στα πλαίσια του μαθήματος της κοινωνιολογίας, η δημοσιογραφική ομάδα του σχολείου μας και οι μαθητές της Γ' Λυκείουείχαν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για την κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές Κορυδαλλού και να ευαισθητοποιηθούν για τα άτομα που αναζητούν μια δεύτερη ευκαιρία για την επανένταξή τους στην κοινωνία. 
Η κ. Ε. Λιντζαροπούλου (θεολόγος και εκπαιδευτικός) και η εθελόντρια κ. Β. Σουκουλή, αφού πρώτα μας παρουσίασαν το έργο τους στο σωφρονιστικό ίδρυμα,  απάντησαν στις ερωτήσεις μας.  Οι εθελόντριες αυτές, διδάσκουν γλωσσικά μαθήματα και φωτογραφία αντίστοιχα, με σκοπό να διευρύνουν τις γνώσεις των φυλακισμένων. Οι περιορισμένες υποδομές, η ισχνή μέριμνα του κράτους και η άγνοια των πολιτών καθιστούν αυτό το έργο πολύ δύσκολο. Όμως, η θέληση να βοηθήσουν έκανε τις δύο αυτές γυναίκες να συνεχίσουν το δύσκολο έργο του κ. Γεώργιου Ζουγανέλη. 
Η κ. Β. Σουκουλή με την ομάδα φωτογραφίας των μαθητών της κατάφερε να συμμετάσχει σε διαγωνισμό και ακόμα και αν δεν πήρε την πρώτη θέση, απέδειξε πως αν κάποιος προσπαθεί, μπορεί να τα καταφέρει. Η δουλειά της ήταν αξιέπαινη, αν λάβει κανείς υπόψη ότι πριν από αυτό, οι φυλακισμένοι δεν είχαν καμία σχέση με τη φωτογραφία. 
Η κ. Ε. Λιντζαροπούλου μας μίλησε για τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές, τόσο των ανηλίκων όσο και των ενηλίκων, ανδρών και γυναικών. Η συζήτηση ήταν αρκετά ενημερωτική, καθώς ένα ποσοστό των μαθητών δεν γνώριζε  τίποτα για τα κρατητήρια που υπάρχουν στην Ελλάδα και τις συνθήκες που επικρατούν σ' αυτά. Στα λόγια τους ήταν ορατή η επιθυμία να μας κάνουν να εκτιμήσουμε το αγαθό της παιδείας  (που για μας θεωρείται ως αυτονόητο) και να μας πείσουν  πως η εκπαίδευση είναι ο μόνος σωστός δρόμος για την πρόληψη της παραβατικότητας, αλλά και η μόνη πραγματική ευκαιρία για την κοινωνική επανένταξη των ατόμων που παρουσίασαν παραβατική συμπεριφορά σε κάποια φάση της ζωής τους. Επιπλέον προσπάθησαν να μας δείξουν τη σημασία της εθελοντικής δράσης στις δύσκολες συνθήκες που όλοι ζούμε και να παρουσιάσουν τις πολλές πλευρές που μπορεί να έχει ο εθελοντισμός. 
Φυσικά, δεν ήταν λίγες οι αναφορές τους στο πρόσωπο του κ. Ζουγανέλη,  το έργο του οποίου, ήταν καθοριστικό για την επιτυχία του θεσμού των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας σε κλειστά σωφρονιστικά ιδρύματα. Ήταν ορατός ο σεβασμός στο άτομο και στη μνήμη του, γιατί χωρίς τη δική του παρότρυνση δε θα είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον κόσμο που μοιάζει ξένος, αλλά στην πραγματικότητα μας είναι τόσο γνωστός. Λόγω της μεγάλης προσφοράς του κ. Ζουγανέλη θεωρήσαμε αναγκαίο να αναφερθούμε στη ζωή του και στη συμβολή του στις φυλακές Κορυδαλλού. Σαφώς δεν μπορούμε να παραλείψουμε την αγάπη των μαθητών του που για κάποιους θεωρείτο  πατέρας. 


Ο Γεώργιος Ζουγανέλης, το όνομα του οποίου φέρει το «Δίκτυο για τον πολιτισμό και την εκπαίδευση στις φυλακές ». 

Ο Γεώργιος Ζουγανέλης, γεννήθηκε στις 29-4-1961 και ήταν το 4ο παιδί από τα 19 παιδιά της υπερπολύτεκνης οικογένειάς του. Το 1979 αποφοίτησε από την Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία, από όπου έλαβε και πτυχίο αγιογραφίας και το 1984 από τη Θεολογική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, ενώ παράλληλα έκανε σπουδές βυζαντινής μουσικής και Θεωρητικά στο Ωδείο Αθηνών. Εργάστηκε ως θεολόγος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και από το 2005 που δημιουργήθηκε το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας των Φυλακών Κορυδαλλού, υπήρξε διευθυντής του, εκπαιδευτικός και ψυχή του θεσμού. Η δράση του διεκόπη λόγω του ξαφνικού θανάτου του στις 29-1-2016, ανήμερα των Τριών Ιεραρχών, εορτή της εκπαίδευσης και των δασκάλων. Η πολιτεία, κατόπιν προτάσεως των εκπαιδευμένων του Σχολείου, τίμησε την προσφορά του ονομάζοντας το Σχολείο σε: 2ο ΣΔΕ Κορυδαλλού-Γεώργιος Ζουγανέλης.
 Όπως χαρακτηρίστηκε και από την κ. Ελένη Λιντζαροπούλου ήταν ένα ευλογημένο πλάσμα. Εκτός από χαρισματικός θεολόγος, αγιογράφος, ιεροψάλτης και 11 χρόνια Διευθυντής, ήταν γνωστός και για τον ανοιχτό, διαισθητικό, απλό και ευθύ χαρακτήρα του. Ήταν επίσης γενναιόδωρος, πνευματική προσωπικότητα, γεμάτος χιούμορ, που απέπνεε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους. Υπήρξε βράχος ακλόνητος στην υπεράσπιση του δικαιώματος στην εκπαίδευση των κρατουμένων, όχι με λόγια, αλλά με καθημερινή ακούραστη πράξη και επίσης νους και ψυχή εμπνευσμένων καινοτομιών στην εκπαίδευση ενηλίκων. Πολύ απλά, ήταν ένας δάσκαλος θεριό ανήμερο. 

Ο Γεώργιος Ζουγανέλης, με τα λόγια των(κρατουμένων)μαθητών του... 

Ευχαριστούμε τον Κύριο που σε έστειλε στον δρόμο της ζωής μας... δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ, ούτε εσένα ούτε αυτά που μας δίδαξες. 
Μέσα στην Κόλαση μού έμαθες να ζω τον Παράδεισο. 

Είμαι ευγνώμων σε αυτόν τον μεγάλο Δάσκαλο που μας έμαθε να είμαστε μαχητές - μαθητές της γνώσης και της ζωής. Είναι φτωχά τα λόγια για έναν άνθρωπο – διαμάντι σαν αυτόν. 
Στις 7 Οκτωβρίου, ένας άγγελος μου χτύπησε την πόρτα προς τον Παράδεισο και με έβαλε στο σχολείο. Αυτός ο άγγελος λεγόταν Ζουγανέλης.


Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την καθηγήτριά μας κ. Καλαματιανού Φλώρα, χάρη στην οποία ήρθαμε σε επαφή μ' έναν κόσμο τελείως διαφορετικό  από αυτόν της καθημερινότητάς μας, Παρόλο που είχε  προσπαθήσει υπέρμετρα να επισκεφθούμε τις εγκαταστάσεις των ιδρυμάτων και  τους φυλακισμένους - μαθητές των σχολείων των φυλακών, προσέκρουσε στη γραφειοκρατία. Παρά η δράση να ακυρωθεί οριστικά, προτίμησε να καλέσει τις εθελόντριες στο σχολείο μας ώστε να ενημερωθούμε. Είναι πολύ σημαντικό για μας, που πρόκειται να βγούμε  ως ενήλικες στην κοινωνία, να έχουμε γνωρίσει  αυτή την αθέατη πλευρά της κοινωνικής πραγματικότητας. Την ευχαριστούμε θερμά για την προσπάθειά της να δώσει άλλες διαστάσεις στην εκπαίδευσή μας και να μας ευαισθητοποιήσει ως άτομα.

ΔΗΜΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Τηλέφωνο γραφείου: 2104990410

Κινητό τηλέφωνο: 6976754730

My blog: ζάχαρη άχνη – μυθιστορία της μνήμης

Fb: Ελένη Λιντζαροπούλου

Twitter:@eleninektar

http://diktiogeorgioszouganelis.blogspot.gr/

Επίσκεψη στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Kiss FM 92.9

Στα πλαίσια του προγράμματος "Ηλεκτρονική Σχολική Εφημερίδα" η δημοσιογραφική ομάδα του σχολείου μας στις 13/03/2017 επισκέφτηκε τον ραδιοφωνικό σταθμό Kiss FM 92.9 με σκοπό να γνωρίσουμε τον τελικά όχι και τόσο μακρινό κόσμο του ραδιοφώνου.

Φτάνοντας στο κτήριο όπου στεγάζεται ο σταθμός, αρχικά ξεναγηθήκαμε στον χώρο και έπειτα είχαμε τη χαρά να μάθουμε μερικά από τα μυστικά του επαγγέλματος από τον ραδιοφωνικό παραγωγό και υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων του σταθμού κο Γιώργο Παπατριανταφύλλου, ο οποίος μας έλυσε απορίες για τα κριτήρια επιλογής των ραδιοφωνικών παραγωγών, των τραγουδιών που παίζουν και των φράσεων που χρησιμοποιούν, οι οποίες δεν είναι τυχαίες και επιλέγονται μετά από συστηματικές έρευνες. Στη συνέχεια, μας μίλησε η κα Ελένη Γκρίγκοβιτς, η οποία μας ενημέρωσε για τον τρόπο λειτουργίας του ειδησεογραφικού ραδιοφωνικού σταθμού Action Fm 104.6. Ύστερα μας δόθηκε η μοναδική ευκαιρία να συμμετέχουμε στη εκπομπή της ραδιοφωνικής παραγωγού κας Ελένης Νικολάου και να μιλήσουμε στον αέρα.

Μπορείτε να πάρετε μια γεύση από τη συμμετοχή μας στην εκπομπή μέσα από το επόμενο βίντεο.

ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΒΟΛΕΫ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ

Για άλλη μία χρονιά τα κορίτσια του 2ου Λυκείου Αλίμου συμμετείχαν στο σχολικό πρωτάθλημα Βόλεϋ που έλαβε χώρα στο γήπεδο του Αγίου Δημητρίου.

Οι αγώνες:

20/02/2017: 1ο Λύκειο Αργυρούπολης - 2ο Λύκειο Αλίμου: 0-2
24/02/2017: Εκπαιδευτήρια Μαλλιάρα - 2ο Λύκειο Αλίμου: 0-2
02/03/2017: 2ο Λύκειο Αλίμου - 4ο Λύκειο Γλυφάδας: 2-0
06/03/2017: 3ο Λύκειο Γλυφάδας - 2ο Λύκειο Αλίμου: 1-2
08/03/2017: 3ο Λύκειο Αγίου Δημητρίου - 2ο Λύκειο Αλίμου: 2-0

Τα κορίτσιά μας ξεκίνησαν δυναμικά το πρωτάθλημα, πράγμα που επιβεβαιώνεται από τις καθαρές νίκες με 2-0 που πραγματοποίησαν. Ωστόσο, η έλλειψη προπονήσεων λόγω του πιεστικού προγράμματος της 3ης Λυκείου (5 από τις 6 βασικές παίκτριες βρίσκονται σε διαδικασία Πανελληνίων), φάνηκε να επηρεάζει την αγωνιστική διάθεση των αθλητριών σε πιο απαιτητικούς αγώνες. Έτσι, το 2ο Λύκειο Αλίμου γνώρισε την ήττα απέναντι στο 3ο Λύκειο Αγίου Δημητρίου, στον τελικό του Α' Ομίλου και κατέκτησε την 3η θέση στην Περιφέρεια Δ' Αθήνας.

Οι αθλήτριές μας:

• Στεφανία Παπαχατζή
• Ελένη Καραμπάγια
• Ιωάννα Παλαδά
• Κωνσταντίνα Ζουμπούκου
• Κωνσταντίνα Γιατρά
• Νεφέλη Κομνηνού
• Αδαμαντία Νικολάου
• Αφροδίτη Βογιατζάκη
• Γρηγορία Λουράντου
• Νάσια Τσακίρη
• Ιωάννα Ανδριοπούλου
• Ελένη Κρητικού
• Αλεξία Σίμα

Τέλος, είναι απαραίτητο να σημειωθεί ότι ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει στη γυμνάστρια του σχολείου μας, κα. Φώκου Παγώνα, τόσο για τη βοήθεια και την εμπιστοσύνη που έδειξε, όσο και για την υποστήριξη.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ... ή μήπως όχι;

            

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Φαινομενικά, είναι μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας των γυναικών στην κοινωνία.

Παρόλα αυτά, παρά την καθιέρωση νόμων, έστω και καθυστερημένα, η ισότητα των δυο φύλων, εξακολουθεί να παραμένει αμφιλεγόμενη. Οι γυναίκες δεν συμμετέχουν στην αγορά εργασίας στον ίδιο βαθμό με τους άνδρες. Μέσω ερευνών που έχουν διεξαχθεί, έχει παρατηρηθεί ότι το ποσοστό των εργαζόμενων γυναικών που εργάζονται με πλήρη απασχόληση, ανέρχεται στο 43%, ενώ στους άνδρες αγγίζει το 64%. Είναι εμφανής η διαφορά στον τομέα της εργασίας. Οι γυναίκες δεν κατακτούν θέσεις εργασίας υψηλής ευθύνης (στέλεχος, διευθύντρια επιχείρησης, κλπ). Υπάρχει προκατάληψη ότι μία γυναίκα πρέπει να ασχοληθεί με την οικογένεια και σε ορισμένες περιπτώσει εξ ολοκλήρου με αυτή. Αυτό την εμποδίζει, λόγω των ευθυνών της, να αποδώσει στο μέγιστο στη δουλειά της. Εξαιτίας αυτού, αναδεικνύεται ο άνδρας ως ο καταλληλότερος, για να αντεπεξέλθει στα καθήκοντα της εργασίας του, άρα και η επαγγελματική του ανέλιξη είναι πιο σίγουρη.

Στη σημερινή πολυπολιτισμική κοινωνία, ο ρόλος της γυναίκας μέσα στην οικογένεια γίνεται όλο και πιο πολύπλοκος, όλο και πιο δύσκολος. Στην διπλή της ιδιότητα ως γυναίκας και συζύγου έχει προστεθεί από τον προηγούμενο αιώνα και η ιδιότητα της εργαζομένης, ενώ η κύρια αποστολή της ως μητέρα, έγινε ακόμα πιο απαιτητική. Εκτός από τον παραδοσιακό της ρόλο, δηλαδή ανατροφή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τις γενικότερες υποχρεώσεις του σπιτιού, συνεισφέρει πλέον και στο εισόδημα του νοικοκυριού. Ο άντρας αν και χάνει σε μεγάλο βαθμό τον ρόλο του στυλοβάτη, η γυναίκα λαμβάνει ακόμη περισσότερες υποχρεώσεις που την εξαντλούν ψυχολογικά αλλά και συναισθηματικά.

Δυστυχώς ακόμα και σήμερα σε πολλές χώρες ασκείται βία στις γυναίκες. Ο όρος «βία κατά των γυναικών» περιλαμβάνει κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο και έχει ως αποτέλεσμα ή είναι δυνατό να έχει ως αποτέλεσμα, την σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών τέτοιων πράξεων, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας είτε αυτό προκύπτει στη δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή. Μία στις πέντε γυναίκες παγκοσμίως πέφτει καθημερινά θύμα κάποιας μορφής κακοποίησης. Κάθε μέρα 14 γυναίκες θανατώνονται από γονείς ή συγγενείς, επειδή πρόδωσαν την οικογένειά τους. Στις ΗΠΑ μία γυναίκα κακοποιείται κάθε εννιά λεπτά. Στη Σουηδία μία γυναίκα κακοποιείται μέχρι θανάτου κάθε δέκα μέρες. Στη Μ. Βρετανία μία γυναίκα δολοφονείται κάθε τρεις μέρες. Στην Ινδία το 40% των παντρεμένων γυναικών ξυλοκοπείται, ενώ 5.000 γυναίκες πεθαίνουν ετησίως στον βωμό των προκαταλήψεων. Στην Αίγυπτο το 35% των γυναικών κακοποιούνται καθημερινά από τον σύζυγό τους. Στο Πακιστάν, το 1997 θανατώθηκαν περισσότερες από 300 γυναίκες για λόγους τιμής. Στο Μπαγκλαντές είναι νομικά κατοχυρωμένο το να ρίχνει κάποιος οξύ στο πρόσωπο μιας γυναίκας. Όμως οι πραγματικοί αριθμοί παραμένουν άγνωστοι. Τα στοιχεία αυτά βασίζονται μόνο στις επίσημες καταγγελίες.

Βέβαια, δεν είναι και λίγα τα φαινόμενα στη χώρα μας, καθώς ακόμα και σε μία κοινωνία που θεωρείται δημοκρατική το ανθρώπινο δικαίωμα της σωματικής ακεραιότητας καταπατάται. Τα φαινόμενα βίας από συντρόφους αυξάνονται απειλητικά. Το λυπηρότερο όμως είναι ο αυξανόμενος αριθμός κακοποίησης ανήλικων, κυρίως κοριτσιών, είτε πέφτοντας θύματα βιασμού είτε ενδοοικογενειακής βίας.

Φρίκη στις Σέρρες: 38χρονος βίαζε την ανήλικη ανιψιά του

Φρικιαστικό: Βίασε 12χρονη και την πέταξε σε ορυχείο βάθους 100 μέτρων

Συγκλονιστική ιστορία βιασμού ανήλικης κοπέλας από τους γονείς της επί 15 χρόνια

Σοκ στη Ζάκυνθο: Βίαζε κοριτσάκια παριστάνοντας τη γυναίκα στο ίντερνετ

Φρίκη: Οδηγός ταξί βίαζε κατ' εξακολούθηση 8χρονο κορίτσι

Άγριος ξυλοδαρμός και βιασμός γυναίκας στα Πετράλωνα

Φρικτός βιασμός γυναίκας από άστεγο σε δημόσιες τουαλέτες

Το ρωσικό κοινοβούλιο ενέκρινε με συντριπτική πλειοψηφία τροπολογία με βάση την οποία μειώνονται οι ποινές που προβλέπονται για κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας, προκαλώντας την αντίδραση οργανώσεων προάσπισης των δικαιωμάτων των γυναικών που φοβούνται ότι με τον τρόπο αυτό θα ενθαρρυνθεί η οικογενειακή βία.

Κάθε χρόνο έως και 14.000 γυναίκες πεθαίνουν στη Ρωσία από τα χέρια των συζύγων τους ή άλλων συγγενών, σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών που δημοσιεύθηκε το 2010.

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα που έχουν καταγραφεί και έχουν ειπωθεί από τα ίδια τα θύματα. Υπάρχουν εκατοντάδες ακόμα βιασμένα κορίτσια αλλά και γυναίκες που δεν έχουν καταφέρει να ξεφύγουν από αυτόν τον φαύλο κύκλο. Συνακόλουθο σε πολλές περιπτώσεις είναι οι κοπέλες που έχουν υποστεί τέτοια ψυχολογικά τραύματα, να πάρουν λάθος αποφάσεις οι οποίες δρουν καταλυτικά για τη ζωή τους: trafficking.

«Η πιο μεγάλη μπίζνα είναι το μ***ι», μου είχε πει παλιά ένας νταβατζής κι έχει δίκιο: 600 εκατ. ευρώ εκτιμάται ότι είναι ο ετήσιος τζίρος από την πορνεία στην Ελλάδα».

«Το καινούργιο φαινόμενο είναι νέα κορίτσια μετά την έξοδό τους από το κλαμπ να σου προσφέρουν ένα γρήγορο, με αντάλλαγμα την κούρσα», λέει ο Μ.Χ. Είναι ταξιτζής εδώ και 15 χρόνια και εξυπηρετεί κυρίως τουρίστες που θέλουν να γνωρίσουν τα ενδότερα της νυχτερινής Αθήνας. «Δεν είναι επαγγελματίες, είναι μικρά παιδιά που δεν θεωρούν και τόσο κακό να σου κάτσουν για τα 20 ευρώ που έχει η κούρσα».

«Έχουμε φτάσει στο σημείο οι γυναίκες να εκδίδονται ακόμα και για μια τυρόπιτα. Οταν η άλλη έχει να φάει δυο μέρες, τι θα κάνει; Συνήθως το μεροκάματό τους είναι στα 15 ευρώ και, για να το βγάλουν, χρειάζεται να περάσουν από πάνω τους 6-8 πελάτες στο πεζοδρόμιο ή 20 στο μπαρ».

Είναι ευθύνη όλων μας λοιπόν να αγωνιστούμε για την εξασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας των γυναικών, όχι μόνο στις 8 Μαρτίου αλλά καθημερινά.

Επιμέλεια: Γιολάντα Πεμάι

Ελένη Μιχαηλία Στουγγιώτη

Θεατρική παράσταση: «Ρωμαίος και Ιουλιέττα για δύο»

Στις 15/2/2017 H A΄και B΄τάξη του σχολείου μας παρακολούθησαν την θεατρική παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέττα για δύο». Μοναδικά δημιουργικό θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε αυτό το έργο, το οποίο με ελάχιστη σκηνική βοήθεια αλλά αξιοθαύμαστη φαντασία κατάφερε να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον ως μαθητές. Χωρίς να ξεφεύγει από τον ιστορικό του χαρακτήρα, προσφέρει γερή δόση γέλιου αλλά και συγκίνησης και δεν παραλείπει την πραγμάτευση θεμάτων της σημερινής πραγματικότητας. Οι τρεις ηθοποιοί, ταλαντούχοι και αεικίνητοι, δίνουν συναρπαστικές ερμηνείες. Η παράσταση θα μπορούσε να παρακολουθηθεί από νεαρές ηλικίες λόγω της πληθώρας των μοντέρνων εκφράσεων.

Η μαθήτρια της A΄τάξης του σχολείου,

Καλύβα Δέσποινα.

Συνέντευξη από τον χρυσό παραολυμπιονίκη της άρσης βαρών κ. Παύλο Μάμαλο.

·           

      Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με έναν χρυσό παραολυμπιονίκη της άρσης βαρών, τον κύριο Παύλο Μάμαλο, ο οποίος πολύ πρόθυμα απάντησε στις ερωτήσεις μας.

·       Μπορείτε να μας πείτε λίγα πράγματα σχετικά με την αναπηρία σας;

Πέντε χρονών έπαθα πολιομυελίτιδα, πήγαινα σχολείο και δεν με έκαναν παρέα οι συμμαθητές μου. Πετάγανε από τον δεύτερο όροφο την τσάντα στο κεφάλι μου και όταν πήγαιναν εκδρομή, με άφηναν με την καθαρίστρια στο κυλικείο, να κάθομαι και να τους περιμένω να γυρίσουν. Εγώ κρατούσα μέσα μου τα συναισθήματά μου, μέχρι που στην έκτη δημοτικού μίλησα στους γονείς μου, λέγοντάς τους πως δεν μπορούσα άλλο να πηγαίνω σχολείο. Αφού ο πατέρας μου μίλησε με τους καθηγητές μου, μου αγόρασε έναν από τους πρώτους υπολογιστές που κυκλοφορούσαν τότε στην Ελλάδα και προσέλαβαν και μια καθηγήτρια που μου έμαθε στο σπίτι γράψιμο, ανάγνωση και χρήση υπολογιστών. Σε μια ολυμπιακή προετοιμασία του 2007- 2008 ενώ  ήμουν εν όψει του αγώνα, ανακάλυψα το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, το οποίο και τελείωσα. Το πρόγραμμά  μου τότε περιλάμβανε πρωί προπόνηση, μεσημέρι σχολείο, και απόγευμα ξανά προπόνηση. Δεν με έβλεπε κανείς, ούτε οι συμμαθητές μου, ούτε οι συναθλητές μου, μόνο ο προπονητής μου για λίγα πράγματα. Τα κατάφερα, λοιπόν, παίρνοντας το απολυτήριο και μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχισμένος. 

       

      Πώς αποφασίσατε να πάρετε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες;

Όταν πρωτοξεκίνησα πήγαινα σε ένα ιδιωτικό γυμναστήριο, έκανα προπόνηση και μου έλεγε ο ιδιοκτήτης του γυμναστηρίου:  ''Δεν είσαι για εδώ, είσαι για άλλα σαλόνια.'', οπότε εγώ νόμιζα ότι δεν ήθελε να προπονηθώ στο γυμναστήριό του. Μετά όμως εκείνος ξεκαθάρισε ότι υπάρχει μια πιθανότητα να ασχοληθώ με ένα από τα δεκαεννέα παραολυμπιακά αθλήματα, την άρση βαρών. Αφού λοιπόν με προετοιμάσαν, δοκιμάστηκα και τους άρεσα. Πήγα και έριξα σφαίρα, δε μου άρεσε, αλλά με κέρδισε η άρση βαρών. Και έτσι δέθηκα με τα βάρη και ασχολήθηκα με αυτά.

·     Αντιμετωπίσατε κάποια εμπόδια κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας σας;

Όσον αφορά την προπόνηση όχι, μιας και είχα συνηθίσει στο γυμναστήριο με τα όργανα, χρησιμοποιώντας μόνο πάγκο, μπάρα και κιλά. Απλώς το άθλημα αυτό είναι δυναμικό, μυϊκό άθλημα, θέλει πολλή προσοχή, πολλή πειθαρχία, να μην τραυματιστείς.

 Σκεφτήκατε ποτέ να τα παρατήσετε; Αντιμετωπίσατε κάποια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο;

Εντάξει, φυσιολογικά, όπως όλος ο κόσμος αντιμετώπιζα κι εγώ κάποια προσωπικά προβλήματα, αλλά εκεί που πάω να σταματήσω, λέω όχι, θα συνεχίσω. Αν κάθε φορά που περνούσαμε προβλήματα στη ζωή μας τα παρατούσαμε, τότε χαθήκαμε. Το σημαντικό είναι να κοιτάμε μπροστά στη ζωή μας, να συνεχίζουμε.

·         

       Είχατε κάποια άτομα από το στενότερο περιβάλλον σας, τα οποία σας υποστήριξαν;

Φυσιολογικά η μητέρα μου που ήταν δίπλα μου, καθώς και  τα αδέρφια μου και τα ανίψια μου. Αυτούς τους ανθρώπους έχω δίπλα μου να μου μιλάνε, να με ενθαρρύνουν και να με ωθούν να συνεχίζω.

·     Σας αναγνωρίζουν οι άνθρωποι στην καθημερινότητά σας και πώς το αντιμετωπίζετε;

Εγώ σαν αθλητής είμαι απλός άνθρωπος. Έρχομαι από φτωχή οικογένεια. Μπήκα στον αθλητισμό και τον αγαπάω πάρα πολύ. Μάλιστα χαίρομαι για εσάς που είστε μαθητές στα σχολεία, που ενδιαφέρεστε για το ποιος είναι ο παραολυμπινίκης που εκπροσωπεί τη χώρα μας. Διότι εμείς όταν πάμε να εκπροσωπήσουμε τη χώρα μας,  δίνουμε έναν όρκο, ορκιζόμαστε στη σημαία και μας αρέσει που εκπροσωπούμε την πατρίδα μας σε όλο τον αθλητισμό από τη μια μέχρι την άλλη άκρη της γης. Για να καταφέρουμε να πάρουμε αυτό που λέγεται ολυμπιακό μετάλλιο, κλεινόμαστε τέσσερα χρόνια σε ένα γυμναστήριο, έχοντας και πρωί και απόγευμα προπόνηση. Στερούμαστε τα πάντα. Δεν βλέπουμε τους φίλους μας, την οικογένειά μας. Πρωί προπόνηση, το μεσημέρι ξεκούραση και το απόγευμα ξανά προπόνηση. Το θέμα είναι να αγαπάς το άθλημα και να το ακολουθείς. Εμείς, οι αθλητές, είμαστε απλοί πολίτες, απλά παιδιά. Μας αρέσει που  στα σχολεία ενδιαφέρεστε για μας, που σας δίνουμε συνεντεύξεις, που θέλετε να μάθετε τι σημαίνει αθλητισμός, ολυμπισμός και μας χαρίζετε χαρά, ευτυχία και ζωή. Ειδικά επειδή εσείς θα είστε οι αυριανοί πρωταθλητές,οι  ολυμπιονίκες.

·     Έχετε κάποια συμβουλή για τους νέους, για την πραγματοποίηση των ονείρων τους;

Να μην παρατήσετε τα όνειρά σας, οποιαδήποτε και αν είναι αυτά. Να  κυνηγήσετε τον στόχο σας, ακούγοντας πάντα τους γονείς σας, τους καθηγητές σας και θα δείτε ότι με τον καιρό θα τον πετύχετε. Χρειάζεται υπομονή και αντοχή, χωρίς άγχος και στρες.

 Πώς θα χαρακτηρίζατε τη σχέση σας με τον προπονητή σας;

Τον προπονητή μου τον γνώρισα το 2003. Καθώς έβλεπε πως σήκωνα 177,5 κιλά σε προπονήσεις και πως είχα επιτυχίες σε αγώνες, με επέλεξε και στάθηκε δίπλα μου. Εγώ έχω αναδειχθεί ως καλύτερος αθλητής της Ελλάδας, καλύτερος αθλητής όλου του κόσμου και καλύτερος Ευρωπαίος αθλητής. Επειδή λοιπόν χτυπάω στα ίσα και δεν φοβάμαι, με σέβεται όλος ο κόσμος, και οι Μουσουλμάνοι και οι Ευρωπαίοι και όλοι, ανεξαρτήτως θρησκείας. Διότι εγώ δεν κοιτάω την καταγωγή του άλλου, αλλά εκπροσωπώ τη χώρα μου και για αυτό με σέβονται. Εγώ δεν κρίνω κανέναν ανάλογα με τη θρησκεία και βλέπω τον άλλο σαν αντίπαλο μόνο κατά τη διάρκεια του αγώνα, ούτε πριν, αλλά ούτε και μετά. 

·     Πώς αισθανθήκατε όταν πήρατε το χρυσό μετάλλιο;

Κατ' αρχάς μια τόσο μεγάλη διοργάνωση, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι για εμάς μια γιορτή.  Ειδικά εγώ, λόγω του ότι είμαι Βετεράνος, έχοντας περάσει τέσσερις Ολυμπιάδες στη ζωή μου(Αθήνα, Πεκίνο, Λονδίνο, Ρίο), ποτέ δεν σκέφτομαι να πάω στους Ολυμπιακούς Αγώνες, να πάρω το χρυσό μετάλλιο. Σκέφτομαι να κάνω σωστά την προσπάθειά μου, κατά τη διάρκεια του αγώνα, να δείξω το είδος της  επίδοσης που αξίζει να δει ο κόσμος. Όταν λοιπόν ουρλιάζω τη στιγμή που έχω τα χέρια ψηλά, εκείνη τη στιγμή βγαίνει από μέσα μου όλη η κούραση,  το στρες, η πίεση που έχω μέσα μου.  Και όταν βλέπω ότι λαμβάνεται ως έγκυρη η προσπάθειά μου, τότε νιώθω χαρά και ευτυχία. Όσο για το μετάλλιο, με αγκαλιάζει ο προπονητής μου, ενώ εγώ δεν ξέρω αν έχω πάρει μετάλλιο, και  μου ψιθυρίζει ''Μπράβο, αγόρι μου, τα πήγαμε καλά, πήραμε χρυσό μετάλλιο.'' Εγώ τότε φωνάζω, χαίρομαι, χωρίς όμως να το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Αφού με παίρνουν λίγο στο πλάι, μου δίνουν νερό και εγώ προσπαθώ να ηρεμήσω, καθώς το σώμα βρίσκεται σε πλήρη ένταση, ώστε να μπορώ στη συνέχεια να μιλήσω στους δημοσιογράφους και στον προπονητή. Αφού λοιπόν ηρεμήσω και μου λένε ότι πήρα το μετάλλιο, τότε φυσικά κλαίω από χαρά, από ευτυχία που θα φέρω το μετάλλιο στη χώρα μου. Τη στιγμή που σου φοράνε το μετάλλιο, τότε παγώνει το σώμα σου, καθώς σκέφτεσαι ότι τέσσερα χρόνια κούρασης, πόνου, κλάματος ανταμείβονται τώρα και όταν βλέπεις την ελληνική σημαία και ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος, τότε καταρρέεις τελείως. Μετά παίρνεις φυσικά τηλέφωνο τους γονείς σου,  ανακοινώνοντας τη νίκη.

·     Έχετε απογοητευτεί ποτέ σας, όσον αφορά κάποιον αγώνα;

Όχι,  σε αγώνα δεν έχω απογοητευτεί. Βέβαια είχα σπάσει το 2013 την κλείδα στον ώμο μου και τότε ήταν που πήγα να απογοητευτώ.  Θα έμενα έξω για έξι μήνες  και θα έχανα το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που γινόταν τότε στη Ρωσία. Μέχρι και οι γιατροί μου είπαν πως έπρεπε να σταματήσω για ένα χρονικό διάστημα, αλλά εγώ είπα όχι, θα αγωνιστώ, θα υπογράψω με δικιά μου ευθύνη στο νοσοκομείο. Βγήκα λοιπόν και έκανα προπόνηση μόνος μου και αφού δυνάμωσα το χέρι μου, πήγα στη Ρωσία, σήκωσα 225 κιλά και πήρα δύο χάλκινα μετάλλια.  Πριν βγω στον αγώνα, μου είπε ο γιατρός ότι έπρεπε να μου κάνει ένεση για να μην πονάω, αλλά εγώ αρνήθηκα και ζήτησα μόνο τη χρήση αλοιφών. Κάποια στιγμή βγήκε ο συγκεκριμένος γιατρός στο μεγάφωνο και είπε "Αυτός ο αθλητής διαγωνίζεται σήμερα με σπασμένη κλείδα ώμου, εκπροσωπώντας την Ελλάδα". Τότε είδα για πρώτη φορά να σηκώνεται ένα ολόκληρο  στάδιο, χειροκροτώντας βαθιά συγκινημένο. Είναι σημαντικό να τονίσω ότι ένας αθλητής, που έχει περάσει τόσα πολλά, που έχει διαγωνιστεί σε τόσα πρωταθλήματα και έχει προσφέρει τόσα στη χώρα του, δεν θέλει να παρατήσει την καριέρα του. Εγώ προσωπικά θα ήθελα να σταματήσω την καριέρα μου το 2020 στο Τόκιο. Μέχρι τότε ελπίζω να μην τύχει τίποτα σοβαρό στην υγεία μου. Ευελπιστώ να είμαι καλά και να συνεχίσω να προσφέρω. Επίσης θα ήθελα να βρω δύο καλά παιδιά, να τα προπονήσω και να τα κάνω Ολυμπιονίκες ή Παραολυμπιονίκες, ώστε να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα. 

Τη συνέντευξη επιμελήθηκαν: 

Διαμαντοπούλου Αθανασία

Κορωναίου Άννα-Λάουρα

Μπακαλίδου Ευρυδίκη