Το χάσμα των γενεών

       Στην σημερινή εποχή η κοινωνία μας αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Υπάρχει έλλειψη συνεργατικότητας μεταξύ ανθρώπων, ίδιων αλλά και διαφορετικών ηλικιών και γενεών.

      Το φαινόμενο κατά το οποίο οι γονείς δεν καταλαβαίνουν, δεν επικοινωνούν αλλά και έρχονται σε σύγκρουση με τις απόψεις των παιδιών τους, και αντιστρόφως ονομάζεται χάσμα γενεών.

      Από την μία πλευρά, το φαινόμενο αυτό είναι φυσιολογικό. Το να συμπεριφερόταν ένας ενήλικας σαν το παιδί του και ένα παιδί σαν τον πατέρα ή την μητέρα του, θα σήμαινε ότι κάτι δεν πάει καλά στον χαρακτήρα τους ή τον ψυχικό τους κόσμο. Τα παιδιά πρέπει να είναι ξένοιαστα, να διασκεδάζουν, ταυτοχρόνως όμως να αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη, αλλά και να δραστηριοποιούνται για να πληροφορηθούν για το μέλλον τους. Οι γονείς απ' την μεριά τους έχουν αναλάβει την καθοδήγηση και την επιμόρφωση των παιδιών τους. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι το ίδιο το χάσμα είναι ένα φαινόμενο μη ανησυχητικό.Οι μεγάλοι κατηγορούν τους νέους για ασυδοσία,
ανευθυνότητα, επιπολαιότητα και ότι είναι μηδενιστές. Οι νεώτεροι κατηγορούν τους μεγαλύτερους για υποκρισία, ασυνέπεια λόγων και πράξεων, έλλειψη κατανόησης, επειδή οι νεώτεροι πιστεύουν ότι οι μεγαλύτεροι  δημιούργησαν ένα κόσμο χαώδη, χωρίς ηθικές  αξίες και με άγχος.

      Τα αίτια του φαινομένου αυτού ποικίλλουν. Καταρχάς, η φύση του ανθρώπου είναι πλασμένη να διαφοροποιείται με τα χρόνια. Οι βιολογικές διαφορές τους οδηγούν σε διαφορετική συμπεριφορά και θεώρηση του κόσμου.

      Επίσης, οι δύο γενιές εκπροσωπούν διαφορετικές εποχές με διαφορετικά θρησκευτικά, πολιτικά και κοινωνικά γνωρίσματα. Γαλουχήθηκαν με άλλες αξίες και το εκπαιδευτικό σύστημα υπήρξε διαφορετικό.
    Τελικά,  το πιο σημαντικό αίτιο αυτού του φαινομένου είναι πιστεύω ότι υπάρχει έλλειψη διάθεσης για κατανόηση και από τις δύο πλευρές : Οι νέοι είναι υπεραισιόδοξοι και νομίζουν πως μπορούν να κατορθώσουν τα πάντα μόνοι τους, γίνονται προκλητικοί και παραγκωνίζουν την πείρα των μεγάλων. Οι μεγαλύτεροι υπερεκτιμούν την πείρα τους. Ως αποτέλεσμα θεωρούν τους εαυτούς τους παντογνώστες και αυθεντίες.

    Από την πλευρά των μεγάλων πρέπει να γίνει αυτοκριτική και αναγνώριση των λαθών τους, να συνειδητοποιήσουν πως είναι υπεύθυνοι, γιατί παραδίδουν έναν κόσμο σαθρό στις επερχόμενες γενιές. Πρέπει επίσης να δείξουν πραγματικό ενδιαφέρον και να προσπαθήσουν να επιλύσουν τα προβλήματα των νέων.
    Από την άλλη πλευρά, οι νεότεροι πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το άλλοθι του <<κακού κληροδοτημένου παρελθόντος>> και ότι δεν πρέπει μόνο κανείς να γκρεμίζει αλλά και να χτίζει. Επιπροσθέτως, πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως κάποτε, και αυτοί με τη σειρά τους θα μεγαλώσουν.
   Εν κατακλείδι, θα ήθελα να πω ότι το χάσμα γενεών είναι ένα φαινόμενο που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει στον ανθρώπινο κόσμο για όσο υπάρχει. Το γεγονός ότι η κοινωνική, ιδεολογική, συναισθηματική και πνευματική διάσταση εμφανίζεται μεταξύ των γενεών  είναι ένα χαρακτηριστικό της κοινωνίας του ανθρώπου. Ωστόσο, όπως έχω ήδη αναφέρει το χάσμα αυτό μπορεί να προκαλέσει ασυνεννοησία, αδυναμία συνεργασίας και τελικά να βλάψει τον κόσμο μας.