Βιβλι(Απο)Στροφή

Βιβλι(Απο)Στροφή

     Στις μέρες μας, δυστυχώς, για πολλούς ανθρώπους το βιβλίο δε σημαίνει τίποτα, παρά μια υλική υπόσταση γεμάτη από χαρτιά. Αντιθέτως, το βιβλίο ανέκαθεν αποτελούσε την κυριότερη πηγή πληροφοριών. Με άλλα λόγια, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως χρυσή πηγή διδασκαλίας, μιας και ο λόγος που χρησιμοποιείται είναι δόκιμος, δηλαδή η ελληνική γλώσσα διοχετεύεται στον αναγνώστη με ορθή γραμματική και συντακτικό ευνοώντας έτσι την πνευματική ανάπτυξη και καλλιέργεια. Επιπρόσθετα το βιβλίο συμβάλλει τόσο στη μεταλαμπάδευση γνώσεων όσο και στη διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων, στοιχεία τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για ένα κοινωνικό-πολιτικό όν με οξυμμένη την κριτική του σκέψη,  με πλούσια φαντασία, ολοκληρωμένο ψυχικά-πνευματικά και έτοιμο να αναλάβει ενεργή δράση στην κοινωνία.

    Στη συνέχεια, δεν πρέπει να παραλείψουμε τη διαπολιτισμική προσέγγιση που αποκτούν οι αναγνώστες ενός βιβλίου. Αρχικά αποκαλύπτονται νέοι πολιτισμοί, ήθη,
έθιμα και παραδόσεις άλλων λαών, τα οποία συμβάλλουν στη διαμόρφωση ανοικτού και κοινωνικού χαρακτήρα. Επίσης με τα βιβλία επιτυγχάνεται η διάσωση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αλλά και η αποθησαύριση  στοιχείων του παρελθόντος. Με αυτόν λοιπόν τον τρόπο οι αναγνώστες καταφέρνουν -σε μεγάλο ποσοστό- να χτίσουν μια πιο σφαιρική και αντικειμενική άποψη, σταθερή στην πορεία της με γνώμονα την αμεροληψία αλλά και τη διαλλακτικότητα.

    Ένας ακόμη τομέας που δε μένει ανέγγιχτος, κάθε άλλο επηρεάζει θετικά και καθοριστικά είναι η κοινωνικοποίηση του ατόμου μέσω της επαφής του με το βιβλίο. Πιο συγκεκριμένα, το άτομο μαθαίνει να καλλιεργεί αρετές όπως το θάρρος, την υπομονή και την ειλικρίνεια. Αποκτά αξίες και ιδανικά για τη ζωή και δε διστάζει να ευαισθητοποιείται σε όλους τους τομείς και κυρίως στην αποδοχή της διαφορετικότητας. Άρα είναι ολοφάνερο πως η επιλογή ενός καλού βιβλίου μπορεί να βρει σημαντική  ενέργεια και να συμβάλει στην ανάπτυξη μίας υγιούς προσωπικότητας.

    Παρατηρώντας τα οφέλη του βιβλίου τόσο στον άνθρωπο όσο και στην κοινωνία είναι πραγματικά αδιανόητο και συνάμα λυπηρό το γεγονός ότι οι νέοι επιλέγουν να το αποστραφούν. Ποια είναι όμως τα βαθύτερα αίτια μιας απέχθειας προς αυτό;

    Οι φρενήρεις ρυθμοί της σύγχρονης ζωής, οι οποίοι συνυφαίνονται  με τις αυξημένες απαιτήσεις και υποχρεώσεις του ατόμου , εξαντλούν και τα λιγοστά σωματικά και πνευματικά αποθέματά του με αποτέλεσμα το άτομο να μην είναι ικανό να βρει το κουράγιο να ασχοληθεί με την ποιοτική ανάγνωση βιβλίων. Από άλλη σκοπιά, παρόλο που τα σύγχρονα μέσα για την αρτιότερη βελτίωση της καθημερινής ζωής ποικίλλουν, ο ελεύθερος χρόνος εξακολουθεί να φθίνει.

    Ένας ακόμη παράγοντας που έχει οδηγήσει το βιβλίο στην παρακμή είναι τα σύγχρονα μέσα ψυχαγωγίας. Ενδεικτικά, τα μέσα αυτά συνδυάζουν μία ποικιλία εικόνων και ήχων, τα οποία δύνανται να εθίσουν και αβίαστα να μονοπωλήσουν τον ελεύθερο χρόνο του νέου μετατρέποντάς τον σε έρμαιο της εικόνας. Ακόμη η ενασχόληση μαζί τους είναι πιο οικονομική και ξεκούραστη, καθώς ευνοούν την ελευθερία των άνω και κάτω άκρων, χωρίς να τα δεσμεύουν. Εν τέλει αξίζει να σημειωθεί ότι παρέχουν άπειρες δυνατότητες κερδίζοντας έτσι περισσότερο ενδιαφέρον από τα τυπικά και παραδοσιακά βιβλία.

   Ο κυριότερος όμως λόγος που οι μαθητές εμφανίζουν έντονες αντιδράσεις και συναισθήματα δυσαρέσκειας προς τα βιβλία είναι το εκπαιδευτικό σύστημα. Ένα σύστημα που προάγει τον βαθμοθηρικό χαρακτήρα . Η μάθηση δεν είναι ουσιαστική αλλά μηχανιστική ,αφού όσο και αν μερικοί επιθυμούν την πολύπλευρη και ανθρωπιστική παιδεία, τελικά επικρατεί η τεχνοκρατική και η στείρα απομνημόνευση της ύλης καθώς και η παπαγαλία. Σαν να μην έφτανε αυτό τα ενδοσχολικά βιβλία παραμένουν απαρχαιωμένα, ενώ εμπεριέχουν θέματα που αδυνατούν να αγγίξουν τις προσδοκίες των σύγχρονων νέων.Έτσι τα παιδιά ταυτίζουν το σχολείο με το βιβλίο άρα αρνούμενα το σχολείο αρνιούνται και το βιβλίο!

   Συνοψίζοντας λοιπόν, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι τα βιβλία παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή μας, αφού ταυτίζονται απόλυτα με την εκπαίδευση, τη μόρφωση και γενικά την πνευματική μας καλλιέργεια. Δεν πρέπει λοιπόν να αφήσουμε ένα τόσο σημαντικό θησαυρό αναξιοποίητο. Αντιθέτως θα πρέπει συλλογικά να τον διαφυλάξουμε και τον προστατέψουμε έμπρακτα !