Θεατρική παράσταση: «Ρωμαίος και Ιουλιέττα για δύο»

Στις 15/2/2017 H A΄και B΄τάξη του σχολείου μας παρακολούθησαν την θεατρική παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέττα για δύο». Μοναδικά δημιουργικό θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε αυτό το έργο, το οποίο με ελάχιστη σκηνική βοήθεια αλλά αξιοθαύμαστη φαντασία κατάφερε να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον ως μαθητές. Χωρίς να ξεφεύγει από τον ιστορικό του χαρακτήρα, προσφέρει γερή δόση γέλιου αλλά και συγκίνησης και δεν παραλείπει την πραγμάτευση θεμάτων της σημερινής πραγματικότητας. Οι τρεις ηθοποιοί, ταλαντούχοι και αεικίνητοι, δίνουν συναρπαστικές ερμηνείες. Η παράσταση θα μπορούσε να παρακολουθηθεί από νεαρές ηλικίες λόγω της πληθώρας των μοντέρνων εκφράσεων.

Η μαθήτρια της A΄τάξης του σχολείου,

Καλύβα Δέσποινα.

Συνέντευξη από τον χρυσό παραολυμπιονίκη της άρσης βαρών κ. Παύλο Μάμαλο.

·           

      Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με έναν χρυσό παραολυμπιονίκη της άρσης βαρών, τον κύριο Παύλο Μάμαλο, ο οποίος πολύ πρόθυμα απάντησε στις ερωτήσεις μας.

·       Μπορείτε να μας πείτε λίγα πράγματα σχετικά με την αναπηρία σας;

Πέντε χρονών έπαθα πολιομυελίτιδα, πήγαινα σχολείο και δεν με έκαναν παρέα οι συμμαθητές μου. Πετάγανε από τον δεύτερο όροφο την τσάντα στο κεφάλι μου και όταν πήγαιναν εκδρομή, με άφηναν με την καθαρίστρια στο κυλικείο, να κάθομαι και να τους περιμένω να γυρίσουν. Εγώ κρατούσα μέσα μου τα συναισθήματά μου, μέχρι που στην έκτη δημοτικού μίλησα στους γονείς μου, λέγοντάς τους πως δεν μπορούσα άλλο να πηγαίνω σχολείο. Αφού ο πατέρας μου μίλησε με τους καθηγητές μου, μου αγόρασε έναν από τους πρώτους υπολογιστές που κυκλοφορούσαν τότε στην Ελλάδα και προσέλαβαν και μια καθηγήτρια που μου έμαθε στο σπίτι γράψιμο, ανάγνωση και χρήση υπολογιστών. Σε μια ολυμπιακή προετοιμασία του 2007- 2008 ενώ  ήμουν εν όψει του αγώνα, ανακάλυψα το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, το οποίο και τελείωσα. Το πρόγραμμά  μου τότε περιλάμβανε πρωί προπόνηση, μεσημέρι σχολείο, και απόγευμα ξανά προπόνηση. Δεν με έβλεπε κανείς, ούτε οι συμμαθητές μου, ούτε οι συναθλητές μου, μόνο ο προπονητής μου για λίγα πράγματα. Τα κατάφερα, λοιπόν, παίρνοντας το απολυτήριο και μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχισμένος. 

       

      Πώς αποφασίσατε να πάρετε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες;

Όταν πρωτοξεκίνησα πήγαινα σε ένα ιδιωτικό γυμναστήριο, έκανα προπόνηση και μου έλεγε ο ιδιοκτήτης του γυμναστηρίου:  ''Δεν είσαι για εδώ, είσαι για άλλα σαλόνια.'', οπότε εγώ νόμιζα ότι δεν ήθελε να προπονηθώ στο γυμναστήριό του. Μετά όμως εκείνος ξεκαθάρισε ότι υπάρχει μια πιθανότητα να ασχοληθώ με ένα από τα δεκαεννέα παραολυμπιακά αθλήματα, την άρση βαρών. Αφού λοιπόν με προετοιμάσαν, δοκιμάστηκα και τους άρεσα. Πήγα και έριξα σφαίρα, δε μου άρεσε, αλλά με κέρδισε η άρση βαρών. Και έτσι δέθηκα με τα βάρη και ασχολήθηκα με αυτά.

·     Αντιμετωπίσατε κάποια εμπόδια κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας σας;

Όσον αφορά την προπόνηση όχι, μιας και είχα συνηθίσει στο γυμναστήριο με τα όργανα, χρησιμοποιώντας μόνο πάγκο, μπάρα και κιλά. Απλώς το άθλημα αυτό είναι δυναμικό, μυϊκό άθλημα, θέλει πολλή προσοχή, πολλή πειθαρχία, να μην τραυματιστείς.

 Σκεφτήκατε ποτέ να τα παρατήσετε; Αντιμετωπίσατε κάποια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο;

Εντάξει, φυσιολογικά, όπως όλος ο κόσμος αντιμετώπιζα κι εγώ κάποια προσωπικά προβλήματα, αλλά εκεί που πάω να σταματήσω, λέω όχι, θα συνεχίσω. Αν κάθε φορά που περνούσαμε προβλήματα στη ζωή μας τα παρατούσαμε, τότε χαθήκαμε. Το σημαντικό είναι να κοιτάμε μπροστά στη ζωή μας, να συνεχίζουμε.

·         

       Είχατε κάποια άτομα από το στενότερο περιβάλλον σας, τα οποία σας υποστήριξαν;

Φυσιολογικά η μητέρα μου που ήταν δίπλα μου, καθώς και  τα αδέρφια μου και τα ανίψια μου. Αυτούς τους ανθρώπους έχω δίπλα μου να μου μιλάνε, να με ενθαρρύνουν και να με ωθούν να συνεχίζω.

·     Σας αναγνωρίζουν οι άνθρωποι στην καθημερινότητά σας και πώς το αντιμετωπίζετε;

Εγώ σαν αθλητής είμαι απλός άνθρωπος. Έρχομαι από φτωχή οικογένεια. Μπήκα στον αθλητισμό και τον αγαπάω πάρα πολύ. Μάλιστα χαίρομαι για εσάς που είστε μαθητές στα σχολεία, που ενδιαφέρεστε για το ποιος είναι ο παραολυμπινίκης που εκπροσωπεί τη χώρα μας. Διότι εμείς όταν πάμε να εκπροσωπήσουμε τη χώρα μας,  δίνουμε έναν όρκο, ορκιζόμαστε στη σημαία και μας αρέσει που εκπροσωπούμε την πατρίδα μας σε όλο τον αθλητισμό από τη μια μέχρι την άλλη άκρη της γης. Για να καταφέρουμε να πάρουμε αυτό που λέγεται ολυμπιακό μετάλλιο, κλεινόμαστε τέσσερα χρόνια σε ένα γυμναστήριο, έχοντας και πρωί και απόγευμα προπόνηση. Στερούμαστε τα πάντα. Δεν βλέπουμε τους φίλους μας, την οικογένειά μας. Πρωί προπόνηση, το μεσημέρι ξεκούραση και το απόγευμα ξανά προπόνηση. Το θέμα είναι να αγαπάς το άθλημα και να το ακολουθείς. Εμείς, οι αθλητές, είμαστε απλοί πολίτες, απλά παιδιά. Μας αρέσει που  στα σχολεία ενδιαφέρεστε για μας, που σας δίνουμε συνεντεύξεις, που θέλετε να μάθετε τι σημαίνει αθλητισμός, ολυμπισμός και μας χαρίζετε χαρά, ευτυχία και ζωή. Ειδικά επειδή εσείς θα είστε οι αυριανοί πρωταθλητές,οι  ολυμπιονίκες.

·     Έχετε κάποια συμβουλή για τους νέους, για την πραγματοποίηση των ονείρων τους;

Να μην παρατήσετε τα όνειρά σας, οποιαδήποτε και αν είναι αυτά. Να  κυνηγήσετε τον στόχο σας, ακούγοντας πάντα τους γονείς σας, τους καθηγητές σας και θα δείτε ότι με τον καιρό θα τον πετύχετε. Χρειάζεται υπομονή και αντοχή, χωρίς άγχος και στρες.

 Πώς θα χαρακτηρίζατε τη σχέση σας με τον προπονητή σας;

Τον προπονητή μου τον γνώρισα το 2003. Καθώς έβλεπε πως σήκωνα 177,5 κιλά σε προπονήσεις και πως είχα επιτυχίες σε αγώνες, με επέλεξε και στάθηκε δίπλα μου. Εγώ έχω αναδειχθεί ως καλύτερος αθλητής της Ελλάδας, καλύτερος αθλητής όλου του κόσμου και καλύτερος Ευρωπαίος αθλητής. Επειδή λοιπόν χτυπάω στα ίσα και δεν φοβάμαι, με σέβεται όλος ο κόσμος, και οι Μουσουλμάνοι και οι Ευρωπαίοι και όλοι, ανεξαρτήτως θρησκείας. Διότι εγώ δεν κοιτάω την καταγωγή του άλλου, αλλά εκπροσωπώ τη χώρα μου και για αυτό με σέβονται. Εγώ δεν κρίνω κανέναν ανάλογα με τη θρησκεία και βλέπω τον άλλο σαν αντίπαλο μόνο κατά τη διάρκεια του αγώνα, ούτε πριν, αλλά ούτε και μετά. 

·     Πώς αισθανθήκατε όταν πήρατε το χρυσό μετάλλιο;

Κατ' αρχάς μια τόσο μεγάλη διοργάνωση, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι για εμάς μια γιορτή.  Ειδικά εγώ, λόγω του ότι είμαι Βετεράνος, έχοντας περάσει τέσσερις Ολυμπιάδες στη ζωή μου(Αθήνα, Πεκίνο, Λονδίνο, Ρίο), ποτέ δεν σκέφτομαι να πάω στους Ολυμπιακούς Αγώνες, να πάρω το χρυσό μετάλλιο. Σκέφτομαι να κάνω σωστά την προσπάθειά μου, κατά τη διάρκεια του αγώνα, να δείξω το είδος της  επίδοσης που αξίζει να δει ο κόσμος. Όταν λοιπόν ουρλιάζω τη στιγμή που έχω τα χέρια ψηλά, εκείνη τη στιγμή βγαίνει από μέσα μου όλη η κούραση,  το στρες, η πίεση που έχω μέσα μου.  Και όταν βλέπω ότι λαμβάνεται ως έγκυρη η προσπάθειά μου, τότε νιώθω χαρά και ευτυχία. Όσο για το μετάλλιο, με αγκαλιάζει ο προπονητής μου, ενώ εγώ δεν ξέρω αν έχω πάρει μετάλλιο, και  μου ψιθυρίζει ''Μπράβο, αγόρι μου, τα πήγαμε καλά, πήραμε χρυσό μετάλλιο.'' Εγώ τότε φωνάζω, χαίρομαι, χωρίς όμως να το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Αφού με παίρνουν λίγο στο πλάι, μου δίνουν νερό και εγώ προσπαθώ να ηρεμήσω, καθώς το σώμα βρίσκεται σε πλήρη ένταση, ώστε να μπορώ στη συνέχεια να μιλήσω στους δημοσιογράφους και στον προπονητή. Αφού λοιπόν ηρεμήσω και μου λένε ότι πήρα το μετάλλιο, τότε φυσικά κλαίω από χαρά, από ευτυχία που θα φέρω το μετάλλιο στη χώρα μου. Τη στιγμή που σου φοράνε το μετάλλιο, τότε παγώνει το σώμα σου, καθώς σκέφτεσαι ότι τέσσερα χρόνια κούρασης, πόνου, κλάματος ανταμείβονται τώρα και όταν βλέπεις την ελληνική σημαία και ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος, τότε καταρρέεις τελείως. Μετά παίρνεις φυσικά τηλέφωνο τους γονείς σου,  ανακοινώνοντας τη νίκη.

·     Έχετε απογοητευτεί ποτέ σας, όσον αφορά κάποιον αγώνα;

Όχι,  σε αγώνα δεν έχω απογοητευτεί. Βέβαια είχα σπάσει το 2013 την κλείδα στον ώμο μου και τότε ήταν που πήγα να απογοητευτώ.  Θα έμενα έξω για έξι μήνες  και θα έχανα το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που γινόταν τότε στη Ρωσία. Μέχρι και οι γιατροί μου είπαν πως έπρεπε να σταματήσω για ένα χρονικό διάστημα, αλλά εγώ είπα όχι, θα αγωνιστώ, θα υπογράψω με δικιά μου ευθύνη στο νοσοκομείο. Βγήκα λοιπόν και έκανα προπόνηση μόνος μου και αφού δυνάμωσα το χέρι μου, πήγα στη Ρωσία, σήκωσα 225 κιλά και πήρα δύο χάλκινα μετάλλια.  Πριν βγω στον αγώνα, μου είπε ο γιατρός ότι έπρεπε να μου κάνει ένεση για να μην πονάω, αλλά εγώ αρνήθηκα και ζήτησα μόνο τη χρήση αλοιφών. Κάποια στιγμή βγήκε ο συγκεκριμένος γιατρός στο μεγάφωνο και είπε "Αυτός ο αθλητής διαγωνίζεται σήμερα με σπασμένη κλείδα ώμου, εκπροσωπώντας την Ελλάδα". Τότε είδα για πρώτη φορά να σηκώνεται ένα ολόκληρο  στάδιο, χειροκροτώντας βαθιά συγκινημένο. Είναι σημαντικό να τονίσω ότι ένας αθλητής, που έχει περάσει τόσα πολλά, που έχει διαγωνιστεί σε τόσα πρωταθλήματα και έχει προσφέρει τόσα στη χώρα του, δεν θέλει να παρατήσει την καριέρα του. Εγώ προσωπικά θα ήθελα να σταματήσω την καριέρα μου το 2020 στο Τόκιο. Μέχρι τότε ελπίζω να μην τύχει τίποτα σοβαρό στην υγεία μου. Ευελπιστώ να είμαι καλά και να συνεχίσω να προσφέρω. Επίσης θα ήθελα να βρω δύο καλά παιδιά, να τα προπονήσω και να τα κάνω Ολυμπιονίκες ή Παραολυμπιονίκες, ώστε να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα. 

Τη συνέντευξη επιμελήθηκαν: 

Διαμαντοπούλου Αθανασία

Κορωναίου Άννα-Λάουρα

Μπακαλίδου Ευρυδίκη

ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΕΩΝ

Στη σύγχρονη εποχή έχει παρατηρηθεί έντονα το φαινόμενο της απομάκρυνσης των γενεών και του εκφυλισμού του διαλόγου ανάμεσά τους. Οι νέοι στρέφονται στα άτομα της ηλικίας τους ή στους λεγόμενους εικονικούς τους φίλους για συντροφιά και καθοδήγηση αντί να επιζητούν τη συναναστροφή με ενήλικες. Από την άλλη και οι μεγαλύτεροι παρουσιάζουν ελάχιστο ενδιαφέρον σε ότι αφορά την επικοινωνία τους με νέους, αποδίδοντας την έλλειψη επαφής στην ανωριμότητα που χαρακτηρίζει τα άτομα μικρότερης ηλικίας. Ακόμα ο διάλογος ανάμεσά τους, παρά του πρωταρχικού του ρόλου ως μέσου ανταλλαγής απόψεων, επίλυσης συγκρούσεων και προσέγγισης της αλήθειας, περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός χάσματος αλλά και την κρίση του διαλόγου μεταξύ των γενεών.

Το χάσμα οφείλεται πρωτίστως στην εξέλιξη της τεχνολογίας, η οποία έχει φτάσει τα τελευταία χρόνια στο αποκορύφωμα. Έχει καταλάβει μια θεμελιώδη θέση στη ζωή και την καθημερινότητα του μεγαλύτερου αριθμού των ανθρώπων, κυρίως των νέων. Συγκεκριμένα, οι νέοι λόγω της εξοικείωσής τους με τα νέα τεχνολογικά μέσα έχουν αρχίσει να αποξενώνονται από τον κοινωνικό τους περίγυρο, κυρίως από τους γονείς και τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Μοιράζονται το ενδιαφέρον τους αυτό, με φίλους τους και βλέπουν οποιαδήποτε άλλη ασχολία με τους γονείς βαρετή και παλιομοδίτικη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός, κατά το οποίο παιδιά αμέσως μετά το σχόλασμα προτιμούν να ξοδέψουν τον χρόνο τους με το κινητό τους, ή με οποιαδήποτε άλλη ηλεκτρονική συσκευή παρά να επικοινωνήσουν με τους γονείς τους. Βέβαια ακόμα και αρκετοί γονείς μετά από την καθημερινή τους εργασία συχνά υποκύπτουν στην ψυχαγωγία που τους προσφέρει η χρήση του υπολογιστή, ξοδεύοντας έτσι τον ελάχιστο ελεύθερό τους χρόνο, παρά συζητώντας με τα παιδιά τους για τα νέα τους και εμβαθύνοντας στη μεταξύ τους συζήτηση. Με τον τρόπο αυτό το χάσμα ανάμεσα στις δύο γενιές διευρύνεται και οι δυο πλευρές κλείνονται όλο και περισσότερο στον εαυτό τους.

Στη συνέχεια, ο κουραστικός ρυθμός ζωής και ο ελάχιστος ελεύθερος χρόνος που παρατηρούνται στις σύγχρονες κοινωνίες, συντελούν στην αύξηση αυτού του χάσματος. Συγκεκριμένα το ασταθές και πολύωρο ωράριο εργασίας, όπως και η εξουθενωτική «υπερεργασία», έχουν οδηγήσει τους εργαζόμενους στο να μην μπορούν να απολαύσουν ούτε τον περιορισμένο χρόνο εκτός εργασίας, καθώς και αυτός είναι γεμάτος με άλλες υποχρεώσεις και άγχος. Από την άλλη πλευρά, ακόμα και τα παιδιά αναγκάζονται μετά από μια επτάωρη καθημερινή εκπαίδευση να υποστούν και εξωσχολικά μαθήματα όπως και άλλες ασχολίες (π.χ. αθλητικές). Έτσι όλα τα μέλη μιας οικογένειας είναι υπερβολικά κουρασμένα και εξουθενωμένα, για να αρχίσουν έναν διάλογο. Με άλλα λόγια ο χρόνος ομιλίας και επαφής μεταξύ των δυο γενεών είναι ελάχιστος, με αποτέλεσμα και οι δύο πλευρές να αναπτύσσουν διαφορετικές αντιλήψεις, βιώματα, νοοτροπία και να αποστασιοποιούνται.

Τέλος σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι οι γενιές έχουν ζήσει και ανατραφεί σε διαφορετικές εποχές. Διαφορετικές αξίες, ήθη και απόψεις υπήρχαν στην εποχή ενός σημερινού ενήλικα, όταν ήταν έφηβος και διαφορετικές στην εποχή μας. Αυτό είναι και ένα από τα κύρια αίτια των συγκρούσεων ανάμεσα στις δυο «παρατάξεις». Ο γονέας προσπαθεί να περάσει στο παιδί μηνύματα τα οποία είχαν ισχύ στη δική του εποχή, ενώ το παιδί ζει σε διαφορετικό χρόνο και τόπο και παρουσιάζει αντίσταση στις προσπάθειες του μεγαλύτερου. Επίσης, διαφορετικά πρότυπα συμπεριφοράς επικρατούσαν παλαιότερα και διαφορετικά σήμερα. Για παράδειγμα, παλιά οι ανήλικοι έπρεπε να ήταν το αργότερο έως τα μεσάνυχτα σπίτι, αντίθετα σήμερα δεν είναι λίγες οι φορές που έφηβοι επιθυμούν να μείνουν έξω ως τα ξημερώματα. Αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά αίτια των καθημερινών διαμαχών μεταξύ γονέων και παιδιών.

Διαβάζοντας τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η σύγχρονη εποχή και οι συνθήκες που συνδέονται με αυτήν ενισχύουν αυτή τη λεγόμενη απόσταση μεταξύ των γενεών. Κατά τη γνώμη μου η γεφύρωση αυτού του χάσματος είναι εδώ και καιρό αναγκαία. Εάν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, υπάρχει μεγάλη περίπτωση στο μέλλον οι γενιές να απομακρυνθούν παντελώς η μια από την άλλη και να οδηγηθούν σε συνεχείς συγκρούσεις. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, όλοι από την πλευρά μας να δείχνουμε σεβασμό, ανεκτικότητα και κατανόηση προς τους άλλους ώστε να έρθουμε πιο κοντά, παραμερίζοντας τις διαφορές μας!

Εκπαιδευτική επίσκεψη της Α' λυκείου στο Γκάζι.

Την Τετάρτη 1/2/17 η Α' τάξη του σχολείου μας πραγματοποίησε μία εκπαιδευτική επίσκεψη στο Γκάζι, για να παρακολουθήσει την έκθεση της Ελλάδας του '80 και να επισκεφθεί το εργοστάσιο φωταερίου.

Αρχικά, τα τέσσερα τμήματα της τάξης χωρίστηκαν σε δύο ομάδες οι οποίες διαδοχικά επισκέφτηκαν τις εκθέσεις. Την ώρα που η μία ομάδα ήταν στην έκθεση, η άλλη ομάδα είχε ελεύθερο χρόνο να περιηγηθεί στον χώρο της Τεχνόπολης. Αρχικά, το κάθε τμήμα περιηγήθηκε στην έκθεση που αφορά την Ελλάδα του 1980. Η έκθεση περιελάμβανε αντικείμενα οικιακής χρήσης εκείνης της εποχής αλλά τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα ήταν ένα λεωφορείο παλιάς τεχνολογίας(που υπάρχει ακόμα στην πιο σύγχρονη μορφή του και ακολουθεί τη διαδρομή Σύνταγμα-Πειραιά) καθώς κι ένα διαμέρισμα διαμορφωμένο από κάποιους αρχιτέκτονες, το οποίο συμφωνεί απόλυτα με τα δεδομένα και τη ζωή της εποχής. 

Στη συνέχεια παρακολουθήσαμε μία ξεναγό που μας αφηγήθηκε το πώς λειτουργούσε το εργοστάσιο στο οποίο στεγάζεται σήμερα η Τεχνόπολις. Μάθαμε για το πώς προέκυψε η ίδρυση του εργοστασίου του φωταερίου στην Ελλάδα,για τη διαδικασία με την οποία παραγόταν το φωταέριο, για τις πρώτες ύλες που χρειάζονταν και φυσικά για τη χρήση του.

Οι εντυπώσεις μας από την έκθεση ήταν οι καλύτερες κι αυτό οφείλεται στο ενδιαφέρον που υπάρχει απ'όλους τους μαθητές  να ξεφεύγουν από τα πλαίσια του σχολείου και να διευρύνουν τις γνώσεις τους.

Συμβουλές για έναν ασφαλή κωδικό

Οι κωδικοί στις μέρες μας είναι πολύ εύκολο να υποκλαπούν, λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας και φυσικά των ικανοτήτων των "χάκερ". Είναι λογικό ότι υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να προσέχετε, όταν ορίζετε έναν κωδικό.

  1) Να αποφεύγετε τους "τεμπέλικους" κωδικούς.
Έχει αποδειχθεί ότι μεγάλο πλήθος κόσμου χρησιμοποιεί τους ίδιους, εύκολους κωδικούς, όπως 123456 και password. Ένας χάκερ μπορεί να "σπάσει" αυτούς τους κωδικούς μέσα σε δευτερόλεπτα και να υποκλέψει τα δεδομένα σας. Είναι σαφές ότι πρέπει να αποφεύγονται τέτοιοι κοινότυποι κωδικοί.

  2) Να αποφεύγετε τους "προσωπικούς" κωδικούς.
Δεν χρειάζεται να είσαι παγκοσμίου φήμης χάκερ, για να σπάσεις κωδικούς που έχουν σχέση με γενέθλια ή το όνομα ενός ατόμου (π.χ. giannis82). Μάλιστα, πολλοί παίρνουν στοιχεία από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης των ατόμων, γεγονός που καθιστά την υποκλοπή των κωδικών τους πανεύκολη.

  3) Να αποφεύγετε ήδη υπάρχουσες λέξεις.
Λέξεις που υπάρχουν στο λεξικό, αν και καθιστούν τον κωδικό μας πιο ισχυρό από το αν είχαμε βάλει τα γενέθλιά μας, πάλι είναι εύκολο να βρεθούν από τους χάκερ, χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα προγράμματα.

  4) Αποφυγή της αντικατάστασης γραμμάτων με αριθμούς και σύμβολα.
Οι χάκερ ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν αυτήν την τεχνική και είναι λογικό ότι ήδη το έχουν προβλέψει στα προγράμματά τους.

  5) Αποφυγή των δύσκολων κωδικών.
Ναι μεν είναι ισχυροί αλλά είναι και πολύ δύσκολο να τους θυμόμαστε. Σε περίπτωση που τους έχουμε σε αρχείο, είναι πάλι πιθανό να υποκλαπούν.

  6) Μην χρησιμοποιείτε τον ίδιο κωδικό σε όλες τις ιστοσελίδες στις οποίες συνδέεστε.
Όσο ισχυρός και να είναι ο κωδικός αυτός, μία διαρροή σε μία από τις ιστοσελίδες φτάνει, για να βρεθούν πληροφορίες από όλους τους λογαριασμούς σας.

 Πώς να φτιάξετε έναν ισχυρό κωδικό

Ο συνδυασμός "ασύνδετων" λέξεων μεταξύ τους είναι το κλειδί για έναν ισχυρό κωδικό. Ας πούμε πως το αμάξι σας είναι ένα Toyota του 96. Μπορείτε τότε να κάνετε τον κωδικό σας: Odigo.Ena.Toyota96 . Τότε:

• Κανείς δεν θα μπορέσει να τον μαντέψει ακόμα κι αν ξέρει για το αμάξι σας
• Δεν υπάρχει σε κανένα λεξικό
• Είναι πολύ εύκολο να τον θυμόσαστε
• Είναι ένα password με 18 χαρακτήρες που περιλαμβάνει κεφαλαία και μικρά γράμματα, αριθμούς, και σημεία στίξης. 

Ένας τέτοιος κωδικός είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί. Μάλιστα, υπάρχουν  4.225.684.238.917.218.534.300.824.429.126.495 πιθανοί συνδυασμοί!
Ακόμα κι αν ένας υπολογιστής δοκίμαζε 100 τρισεκατομμύρια κωδικούς το δευτερόλεπτο, θα χρειάζονταν 1,3 τρισεκατομμύρια χρόνια, για να δοκιμάσει όλους τους πιθανούς συνδυασμούς. Είναι τότε, προφανώς, ένας ισχυρός κωδικός.










Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιείτε ένα password manager. Αυτό το πρόγραμμα είναι μία υπηρεσία διαχείρισης κωδικού, η οποία παράγει τυχαίους, ισχυρούς κωδικούς για εσάς που αποθηκεύονται σε μια σελίδα. Ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι το LastPass.

Αν και σε ένα τόσο επικίνδυνο περιβάλλον σαν τον κυβερνοχώρο είναι δύσκολο να προστατευτούμε, είναι καλό να ακολουθούμε αυτές τις συμβουλές για να είμαστε περισσότερο ασφαλείς.

Πηγή: pcsteps, techgear

Σχολικοί Αγώνες

Πρόσφατα οι ομάδες του σχολείου μας έλαβαν μέρος στους σχολικούς αγώνες.Τα αθλήματα στα οποία λάβαμε μέρος είναι τα εξής:

1. Μπάσκετ
2. Ποδόσφαιρο 

Στο Άθλημα του Μπάσκετ, οι αθλητές του 2ου Λυκείου Αλίμου κατέκτησαν την πρωτιά σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια, αλλά στο τρίτο παιχνίδι δεν στάθηκαν και τόσο τυχεροί, αφού ηττήθηκαν από το 1ο Γενικό λύκειο Αργυρούπολης. Τα παιδιά κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια και είναι άξια συγχαρητηρίων!!

Στο Άθλημα του Ποδοσφαίρου οι αθλητές μας κληρώθηκαν για τον πρώτο αγώνα με το 1ο Γενικό Λύκειο Αγίου Δημητρίου (Στρογγυλό). Τα παιδιά στον πρώτο τους αγώνα για τη χρονιά του 2017 δυστυχώς ηττήθηκαν, αποχαιρετώντας πρόωρα το πρωτάθλημα. Η ψυχολογία τους όμως ήταν στα ύψη, αφού ήξεραν ότι έδωσαν το 100% των δυνατοτήτων τους.



Γιάννης Γεροντάτης
Άννα Βάλβη