H AΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Με αφορμή την προκήρυξη ενός μαθητικού διαγωνισμού δοκιμιακού και έντεχνου λόγου  με θέμα "Αθηναϊκή Δημοκρατία : Πτώση (411 π.χ.) και επανόρθωση (404 π.χ.), η συμμαθήτρια μας του Α3 τμήματος του σχολείου μας, Μαρία Τερέζα Ντε Ρόζα Παλμίνι, έγραψε το θεατρικό μονόπρακτο που ακολουθεί.

Θεατρικός διάλογος

Μαρία Τερέζα Ντε Ρόζα Παλμίνι – Α΄Λυκείου

(Στην Πνύκα, πηγαίνοντας προς την Εκκλησία του Δήμου)

Νικόπολις: Mα τον Δία! Ήρθε η ώρα της δημοκρατίας, ξανά, για την Αθήνα!

Εύδοξος: Nικόπολι, στο έλεγα, μην χάνεις την ελπίδα. Μαζί με τον Θρασύβουλο, βήμα βήμα, θα τη φέρουμε πίσω, όλοι μαζί. Λίγος δρόμος έχει μείνει ακόμα!

Νικόπολις: Δίκιο έχεις, Εύδοξε. Το πρώτο το σημάδι, η νίκη στη Φυλή. Οι θεοί δεν θα άφηναν τους Τριάκοντα να τυραννούν ατιμώρητα και να κλέβουν τη γη μας.

Εύδοξος: Φάνηκαν υβριστές, μα τον Δία! Δεν έδωσαν βάση στο θέλημα των θεών και στράφηκαν ενάντια και στην Ελευσίνα και στους κατοίκους της.

Νικόπολις: Και να ήταν μόνο αυτό! Με τι θράσος περισσό ο Κριτίας οργάνωνε δίκες πλαστές κι έσπερνε τον τρόμο στις δημοκρατικές ψυχές!!

Εύδοξος: Ευτυχώς, όλα τα άλλαξε ο Θρασύβουλος με τα χίλια γενναία παλικάρια του. Ημέρα δόξας, η μέρα της μάχης στον Πειραιά! Μα να τος ο Θρασύβουλος. Έρχεται προς το μέρος μας!

Θρασύβουλος: Εύδοξε, Νικόπολι, τι κάνετε εδώ μονάχοι; Γιατί δεν βρίσκεστε στη συνεδρίαση; Σήμερα, 1^η Σεπτέμβρη του 404 είναι σπουδαία μέρα για την πόλη μας. Σήμερα όλα θα κριθούν!!!

Εύδοξος: Χάρη σε σένα, Θρασύβουλε. Αν δεν μας είχες οδηγήσει στη Μουνιχία, η ελπίδα του λυτρωμού θα έσβηνε.

Θρασύβουλος: Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα των πολλών. Ένας, μόνος, δεν αρκεί. Μαζί στην εξορία, μαζί στη Φυλή, μαζί στη Μουνιχία μαζί και στη νίκη.

Νικόπολις: Και οι θεοί με το μέρος μας ήταν. Καθώς ανηφορίζαν με κόπο οι εχθροί, κρυμμένοι απ’ τις ασπίδες, τα βέλη μας πετύχαιναν τον στόχο μονομιάς. Έργο θεϊκό, μα την αλήθεια!!!

Θρασύβουλος: Κι ας μην ξεχνάμε κι όσους για την πατρίδα θυσίασαν τη ζωή τους με αγάπη περισσή. Κι είναι ανάγκη, σύντομα, μνημείο προς τιμή τους να στηθεί.

Εύδοξος: Κι όμως, Θρασύβουλε! Εσύ είσαι η αιτία της αλλαγής. Κι ας μην το παραδέχεσαι, κι ας μην το ομολογείς. Ο λόγος σου άναψε πάθος στην ψυχή κι έδωσε δύναμη στο χέρι.

Νικόπολις: Γέμισες πίστη τις καρδιές όλων των στρατιωτών, όλων των δημοκρατών αγωνιστών που σαν λιοντάρια ξεχύθηκαν στον αγώνα.

Θρασύβουλος: Σύντροφοι, τα λόγια σας μού δίνουνε χαρά. Μα αναφορά δεν κάνατε στου μάντη τη θυσία, που άνοιξε τον δρόμο για τη δημοκρατία.

Εύδοξος: Μα τον Δία, Θρασύβουλε, τα λόγια σου μετρημένα κι εύστοχα. Σαν οι ολιγαρχικοί ξεκίνησαν την αιματοχυσία, ο χαμός του επιβεβαίωσε τη θεϊκή μαντεία.

Νικόπολις: Νίκη περήφανη στους δημοκρατικούς, που αρμόζει μόνο σε περήφανους λαούς!!!

Θρασύβουλος: Γενναίοι άντρες, αγαπητοί φίλοι, πρόσταγμα τούτη τη στιγμή είναι η συμφιλίωση. Είθε να τελειώσει ο εμφύλιος σπαραγμός με τους ολιγαρχικούς!

Αγγελιοφόρος: (Έρχεται τρέχοντας προς το μέρος τους. Απευθύνεται στον Θρασύβουλο). Άρχοντα, Θρασύβουλε, σού αναγγέλλω ότι μόλις έφτασε η δεκαπενταμελής αντιπροσωπεία των Λακεδαιμόνων. Ας ευχηθούμε η βούληση του βασιλιά Παυσανία να φέρει την πολυπόθητη ειρήνη.

Νικόπολις: Μα τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου! Μόνο η ειρήνη θα σταματήσει τα καυτά δάκρυα που χύνονται, εδώ, στην Αθήνα!!!

Εύδοξος: Το είπε κι ο Κλεόκριτος σε όλους τους αρχόντους. Τίποτα πιο μισητό και φοβερό και ανόσιο από τον πόλεμο ανάμεσα σε αδέρφια της ίδιας πόλης!

(Καταφτάνει ο Σπαρτιάτης πρέσβης με δύο φύλακες-συνοδούς)

Θρασύβουλος: Καλωσόρισες, πρέσβη, του γενναίου βασιλιά της Σπάρτης, Παυσανία. Σε περιμένουμε για τις διαπραγματεύσεις.

Πρέσβης Σπαρτιατών:  Άρχοντα Θρασύβουλε, τους χαιρετισμούς του βασιλιά μου έχεις. Με προσοχή αφού άκουσε όλους τους απεσταλμένους, τη γνώμη του διαμόρφωσε για νικητές και νικημένους.

Θρασύβουλος: Με ενδιαφέρον και σεβασμό, άρχοντα, τον λόγο σου ακούω.  Μα και συνάμα γνώριζε πως, αν κρύβει κίνδυνο, τον αντικρούω. Αίμα άλλο αδερφικό ας μην χυθεί στην έρημη Αθήνα. Η τελική απόφαση να μας συμφιλιώσει και όχι φόβο κι έριδα πιότερο να απλώσει.

Πρέσβης Σπαρτιατών:   Η τελική απόφαση θα φέρει την ειρήνη. Ο Παυσανίας καρτερεί το δίκιο να νικήσει κι ο άρχοντας που έσφαλε θε να λογοδοτήσει. Κι όποιος πολίτης έχασε άδικα το βιος του, θα το κερδίσει πάλι, ευθύς, ως νόμιμος κάτοχός του!

Νικόπολις: Μα τι χαρά είναι αυτή που πρώτη του Σεπτέμβρη χτυπά τη πόρτα της πόλης της Αθήνας!

Θρασύβουλος: Ω, πρέσβη της γης των Λακεδαιμόνων, τα λόγια που μας χάρισες αξίζουνε τον έπαινο τω προγόνων! Μαζί και από κοινού τον λόγο τον καλό ας μοιραστούμε στο Βήμα της Εκκλησίας με όσους πολίτες καρτερούν με τόση αγωνία! Σήμερα είναι μέρα γιορτής. Η αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Αθήνα!!

Εύδοξος και Νικόπολις: Zήτω! Τη μέρα αυτή θα γράψει η ιστορία και θα φωτίζει της Αθήνας την πολιτική πορεία!!!

Θρασύβουλος: Προτού αρχίσουν της χαράς τα λόγια και τα έργα πρέπει θυσίας προσφορά να γίνει στους θεούς. Και πιότερο στην Αθηνά να υψώσουμε τα χέρια. Χωρίς τη συμβολή της στην πόλη μας που φυλάσσει, δεν θα έλειπε ο σπαραγμός που όλους τους υποτάσσει!!!

Εύδοξος: Η θεϊκή η χάρη ζητά αντίχαρη. Ας κάνουμε τις θυσίες πρώτα.

Νικόπολις: Kαι αμέσως μετά ας δώσουμε τα χέρια εχθροί και φίλοι. Ολιγαρχικοί και δημοκρατικοί. Άρχοντες και λαός. Αθηναίοι και Σπαρτιάτες. Η Δημοκρατία και το δίκιο είναι πια με το μέρος μας!!!