Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς του "Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο"

Κ. Γάκης, Αθ. Μουστάκα, Κ. Μπιμπής

Γιατί επιλέξατε να διασκευάσετε το συγκεκριμένο έργο; Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε;

Κ. Γάκης: Δεν έχω ιδέα αλήθεια, εννοώ κάπου ανάμεσα στο ξύπνιο μου και στον ύπνο μου, μου ήρθε η ιδέα για δύο φαντάσματα το Ρωμαίο και την Ιουλιέτα και επιστρέφουν από την εποχή τους και λένε αυτήν την ιστορία. Μόνο αυτήν την ιδέα είχα. Σίγουρα από την άλλη το έργο έχει ένα επαναστατικό μήνυμα, ότι δύο νέοι άνθρωποι από δύο εχθρικές οικογένειες με όπλο την αγάπη μπορούν να κερδίσουν πολλά πράγματα και με τίμημα την ίδια τη ζωή τους. Αλλά για εμένα έχει ένα νόημα αγώνα.

Γιατί “για δύο”;

Αθ. Μουστάκα: Αυτό ήταν μία ιδέα του Κώστα...

Κ. Γάκης: Νομίζω γιατί και το δύο ήταν εξίσου επαναστατικό για την εποχή μας. Είναι δηλαδή σαν να μας λέει ότι δεν χρειάζεται τίποτα παρά μόνο δύο άνθρωποι.

Αθ. Μουστάκα: Ούτε πολλά σκηνικά, ηθοποιοί, με έναν τεχνικό (Σάκης Μπιρμπίλης). Θέλαμε να δείξουμε ότι μαχόμαστε για τη ζωή μας.

Ηθοποιός,σκηνοθέτης συνθέτης... Αν έπρεπε να επιλέξετε μόνο ένα από αυτά, ποιο θα ήταν αυτό; Γιατί;

Κ. Γάκης: Και κανένα από τα τρία, διότι πίσω και από τα τρία κρύβομαι πολύ καλά. Οπότε αν μου πούνε ότι δεν είμαι πολύ καλός στο ένα, θα είμαι στο άλλο. Οπότε όταν μου λένε πως δεν είσαι καλός μουσικός, εγώ λέω ναι εγώ είμαι ηθοποιός.

Ποιοι άνθρωποι ή έργα ήταν εκείνα που σας επηρέασαν περισσότερο στην καριέρα σας;

Αθ. Μουστάκα: Εμένα προσωπικά με επηρέασε ο δάσκαλός μου. Τον είχα στην σχολή και πριν από το δάσκαλό μου είδα μία παράσταση που είχε κάνει πριν μπω στη σχολή “ Ο διχοτομημένος υποκόμης” που ήταν πάλι σε αυτήν τη λογική. Τρεις άνθρωποι αντί για δύο ανέβασαν αυτό το έργο και είναι κάτι που δεν το έχω ξαναδεί, να παλεύουν δηλαδή τόσο πολύ, να μην υπάρχουν πολλά σκηνικά, πολλοί ηθοποιοί και να κάνουν τα πάντα και να βλέπω εικόνες, πάθος, γέλιο. Με ενέπνευσε πάρα πολύ αυτό.

Κ. Μπιμπής: Εγώ έχω επηρεαστεί πάρα πολύ από τον κινηματογράφο . Θέατρο δεν έβλεπα μικρός καθόλου, μέχρι που άρχισα να ασχολούμαι με το θέατρο. Τότε άρχισα να βλέπω και να επηρεάζομαι. Στη σχολή και εγώ δουλεύω με τον Κώστα Γάκη και έχει καθορίσει τον τρόπο που βλέπω το θέατρο.

Κ. Γάκης: Και εγώ έχω επηρεαστεί πολύ από αυτούς τους δύο ανθρώπους. Τα τελευταία τρία χρόνια είμαστε μια ομάδα και έχουμε αποφασίσει να κάνουμε πράγματα όλοι μαζί, όποιο τίμημα μπορεί να έχει αυτό. Υπάρχει ένας ηρωισμός σε αυτό. Τα πράγματα όταν πάνε καλά είμαστε μαζί και το σημαντικό είναι πως έχουμε ο ένας τον άλλον. 

Είπατε μια φράση κατά τη διάρκεια του έργου ότι εκείνη την εποχή ο ένας πέθαινε για τον άλλο.

Τι θέλετε να περάσετε με αυτό; Μήπως ότι σήμερα ο έρωτας είναι πιο ¨κρύος¨;

Κ. Γάκης: Χαίρομαι που το ρωτάτε αυτό. Καμία φορά όταν το κοινό μιλάει, γελάει σκέφτομαι ότι μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό το γέλιο, ανάμεσα στους ψιθύρους κάπως για να σας κατευνάσω και να ακούσετε κάτι παραπάνω. Σκέφτομαι ότι οι άλλοι έχουν πεθαίνει και το κοινό μιλάει, γελάει. Ας σκεφτούμε μια εποχή όπου όλα ήταν πιο ιδανικά και πέθαινε ο ένας για τον άλλο. Δεν πιστεύω και πολύ σε αυτό ότι η εποχή ήταν πιο μοναδική καθώς ο ένας πέθαινε για τον άλλον. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι όλων των εποχών βρίσκουν τη ζέστη. Ο έρωτας δεν είναι πιο ψυχρός απλά έχει βρει άλλους τρόπους να εκφράζεται. Αλλά αξίζει να θυμόμαστε κάποιες εποχές το πως ερωτευόντουσαν η γιαγιά μας και ο παππούς μας, που είχαν όλες αυτές τις μεγάλες δυσκολίες. Ήταν κάτι πιο ατόφιο, ίσως κάτι πιο δύσκολο.

Πως είναι η εμπειρία σας με σχολεία;

Κ. Μπιμπής: Γενικότερα δεν υπάρχει δυσκολότερο κοινό από τα παιδιά και κυρίως στα Λύκεια λόγω της ηλικίας. Υπάρχει μια γενικότερη υποτίμηση για τα πράγματα που ενδιαφέρουν τους ενήλικες όπως η τέχνη, το δράμα και η συγκίνηση οπότε όλα αυτά τα απορρίπτουμε όταν είμαστε σε αυτήν την ηλικία και αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην παρακολούθηση παραστάσεων αλλά κατά τ' άλλα είναι μια όμορφη ηλικία, χαρείτε την!

Κ. Γάκης: Να προσθέσω ότι επειδή αυτό το έργο αναφέρεται για δυο νέους που είναι ερωτευμένοι κοντά στη δίκη σας ηλικία, κάπως συναντιέται το κοινό στα σχολεία με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από το θέατρο που θα έρθουν οι μεγαλύτερες ηλικίες. Εδώ υπάρχει μια θετικότητα, ένας παλμός. Μου αρέσει γιατί έτσι ξανανιώθω και εγώ νέος, ξαναβρίσκουμε μία αθωότητα.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Προετοιμάζετε κάτι αυτήν την περίοδο;

Αθ. Μουστάκα: Είμαστε σε μια αναζήτηση. Ψάχνουμε ένα καινούριο έργο που να μας εμπνεύσει τόσο όσο ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα.

Κ. Γάκης: Έχουμε φτιάξει και μία παράσταση που νομίζω πρέπει να τη δείτε, λέγεται "H τελευταία μαύρη γάτα" του Ευγένιου Τριβιζά. Είναι ένα εξαιρετικό έργο και είναι ενάντια στο ρατσισμό , τη μισαλλοδοξία της εποχής. Αφορά στην κίνηση των ανθρώπων να εξοντώσουν όλες τις μαύρες γάτες και δημιουργείτε μία τρομερή δράση πάνω στη σκηνή. Αξίζει να το δείτε. Επίσης σαν ομάδα έχουμε φτιάξει ένα βιντεάκι για μία νέα τραγουδίστρια την Εύα Λαύκα “Για σένα άλλαξα θεό”, στο οποίο πάλι παίζουν τα δύο παιδιά.

Επειδή αυτό που είδαμε μας άρεσε πάρα πολύ, θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε αν παίζεται κάπου;

Αθ. Μουστάκα: Εμφανιζόμαστε στο θέατρο “Θησείον” κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 7μμ. Στο θέατρο θα έχει ακόμη και τα σωστά σκηνικά.

Κατερίνα Περγαντή