Ένα τριήμερο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Μέσω του προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης EUROSCOLA ο συμμαθητής μας Παναγιώτης Καραουλάνης, μαθητής της Β' τάξης του σχολείου μας, επιλέχθηκε κατόπιν γραπτού διαγωνισμού έκθεσης και  μέσα από μεγάλο αριθμό διαγωνιζομένων να εκπροσωπήσει μαζί με 23 ακόμη μαθητές τη χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η εμπειρία του ήταν μοναδική και θέλησε να τη μοιραστεί μαζί μας:

1^η Ημέρα

Αναχωρήσαμε από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος ,ώρα 6 το πρωί με τη SWISS Airlines με προορισμό τη Ζυρίχη. Φτάσαμε κατά τις 8:00. Με το λεωφορείο του πρακτορείου, μεταβήκαμε στην πόλη της Ζυρίχης. Με τους συνοδούς καθηγητές περιηγηθήκαμε την πόλη και θαυμάσαμε κάποια από τα αξιοθέατά της. Έπειτα με το λεωφορείο αναχωρήσαμε για τους εντυπωσιακούς και πανέμορφους καταρράκτες του Ρήνου. Τελικός προορισμός, για αυτή την ημέρα, το Στρασβούργο. Η διαδρομή μας για εκεί θα μου μείνει αξέχαστη, διότι περάσαμε μέσα από τον Μέλανα Δρυμό, μια τεράστια δασική έκταση στη καρδιά της Ευρώπης. Γύρω στις 17:00 το απόγευμα φτάσαμε στο Στρασβούργο. Ανεβήκαμε στο ξενοδοχείο για να αφήσουμε τις αποσκευές μας και να τακτοποιηθούμε στα δωμάτιά μας.

Το ξενοδοχείο, γνωστή αλυσίδα, βρίσκεται λίγα λεπτά έξω από την πόλη. Δεν μου έκανε καμιά ιδιαίτερη εντύπωση, ήταν λιτό πλην όμως καθαρό. Κατόπιν, με το λεωφορείο μεταβήκαμε στην πόλη κάναμε μια ελεύθερη περιήγηση και απολαύσαμε τοπικές λιχουδιές. Εγώ, προς μεγάλη μου απογοήτευση, δοκίμασα ένα pretzel, ένα είδος γερμανικού κουλουριού με μπόλικο αλάτι!

 Η περιήγηση έκλεισε με συγκέντρωση στον περίφημο καθεδρικό ναό του Στρασβούργου, που αποτελεί και το σήμα κατατεθέν της πόλης. Εκεί μας ξενάγησε και μας έδωσε χρήσιμες ιστορικές πληροφορίες για το ναό μια Ελληνογαλλίδα ξεναγός. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το περιβόητο αστρονομικό ρολόι που δεσπόζει μέσα στον ναό και καταδεικνύει την δεξιοτεχνία και τις προχωρημένες γνώσεις ωρολογοποιίας της εποχής δεδομένου ότι το ρολόι είναι υψηλής ακρίβειας. Εντύπωση επίσης προκαλεί και το εκκλησιαστικό όργανο που είναι υψωμένο και κρεμασμένο στον τοίχο του καθεδρικού και μια φορά κάθε χρόνο έχει την τιμή κάποιος να ανέβει στην ειδικά διαμορφωμένη θέση και να παίξει. Στη συνέχεια η ξεναγός μας οδήγησε μέσα στα πιο ενδιαφέροντα σημεία της πόλης και μας μίλησε για την ιστορία τους και για την αρχιτεκτονική πορεία των κτηρίων της. Ιστορικά και πολιτιστικά η πόλη δέχτηκε επιδράσεις από την Γερμανία και από τη Γαλλία. Αυτό είναι αποτυπωμένο και στην αρχιτεκτονική της οποίας ένα κομμάτι είναι γερμανικό και ένα άλλο φέρει στοιχεία της γαλλικής αρχιτεκτονικής. Ένα ενδιαφέρον ιστορικό στοιχείο, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι τον 18ο αιώνα ,όταν το Στρασβούργου πέρασε στην κατοχή της Γαλλίας ,ο Γάλλος ηγεμόνας έχτισε το Palais  Rohan στα πρότυπα των παλατιών της Μασσαλίας έτσι ώστε να συμπαρασύρει την αρχιτεκτονική προς το γαλλικό ρυθμό και να τον επιβάλλει.

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο κατά τις 20:00 τοπική ώρα για να ετοιμαστούμε για το δείπνο σε εστιατόριο στη μικρή Γαλλία(Petite France).  H Petite France  είναι μια νησίδα στη καρδιά του Στρασβούργου.  Το πρώτο πιάτο περιελάμβανε σαλάτα που αντί για λάδι είχε σος και το κυρίως πιάτο περιείχε κρέας γαλλικά ψημένο με ένα είδος ζυμαρικού. Το γεύμα δεν με ενθουσίασε , καμιά σχέση με τη γευστικότατη ελληνική κουζίνα. Το βράδυ έκλεισε με μια έκπληξη.Συγκεκριμένα μια συμμαθήτριά μας είχε τα γενέθλια της και της ευχηθήκαμε ‘χρόνια πολλά’ ξεσηκώνοντας φυσικά, το εστιατόριο. Γευστικά η βραδιά έκλεισε μέτρια ,με παγωτό φιστίκι και βανίλια.

2^η Ημέρα

Η μέρα ξεκίνησε κατά τις 7:00, η μεγάλη μέρα, η πιο σημαντική διότι θα πηγαίναμε στο Ευρωκοινοβούλιο. Αφού όλοι οι μαθητές ντυθήκαμε επίσημα και φάγαμε ένα σύντομο πρωινό, επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο. Σε  μικρό χρονικό διάστημα φτάσαμε  στην Ευρωβουλή.

Πριν συνεχίσω οφείλω να ενημερώσω τους αναγνώστες για μερικά πράγματα τα οποία θα διευκολύνουν την περαιτέρω ανάγνωση του κειμένου. Όσο ήμασταν στην Ελλάδα, μας ανατέθηκε να διαλέξουμε  ένα από έξι θέματα, το οποίο θα πραγματευόμασταν και με τους μαθητές των άλλων χωρών στο Ευρωκοινοβούλιο. Έτσι, χωριστήκαμε σε έξι ομάδες εργασίας των τεσσάρων ατόμων. Στο διάστημα το οποίο μας είχε απομείνει στην Ελλάδα, πολλοί από εμάς προετοιμαστήκαμε και γράψαμε τις βασικές ιδέες ,τις οποίες σκοπεύαμε να εκθέσουμε στο Στρασβούργο.

 Αφού λοιπόν συγκεντρωθήκαμε όλοι οι συμμετέχοντες για πρόγευμα στις 9:15, έγιναν όλες οι κατάλληλες παρουσιάσεις και εξηγήσεις σχετικά με τις δραστηριότητες που θα λάμβαναν χώρα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στη συνέχεια, φώναξαν τους μαθητές από κάθε χώρα να συγκεντρωθούν σε συγκεκριμένους χώρους, ανάλογα με το θέμα το οποίο είχαν διαλέξει. Επομένως εγώ και οι άλλοι τρεις ομοεθνείς συμμαθητές μου μαζευτήκαμε μαζί με αλλοεθνή παιδιά, τα οποία είχαν διαλέξει το ίδιο θέμα εργασίας. Κατά τις 10:00 εισήλθαμε στο ημικύκλιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Προχωρήσαμε μετά να καθίσουμε στις θέσεις των Ευρωπαίων βουλευτών.

Στην αρχή, διοικητικοί υπάλληλοι του Κοινοβουλίου έκαναν την δική τους παρουσίαση. Συνοπτικά μας μίλησαν για τους στόχους της Ευρώπης, τα προγράμματα της και τέλος για την σημασία της. Μετά ήρθε η σειρά μας να μιλήσουμε. Τρεις μαθητές από κάθε χώρα έκαναν μια σύντομη παρουσίαση της χώρας τους -ενός λεπτού περίπου- έτσι ώστε οι μαθητές να αποκτήσουμε  οικειότητα μεταξύ μας. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε μια δημοσκόπηση στην οποία τα διοικητικά στελέχη έθεσαν διάφορες ερωτήσεις σε εμάς που αφορούσαν  το μέλλον της Ευρώπης. Η συγκέντρωση στο ημικύκλιο τελείωσε με ερωτήσεις, οι οποίες αυτή τη φορά τέθηκαν από τους μαθητές προς τους υπαλλήλους του Ευρωκοινοβουλίου και με μια φωτογραφία.

Στις 12:45 φάγαμε ένα γεύμα, που προσφέρθηκε στο εστιατόριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτό το διάλειμμα τελείωσε, αφού παίξαμε το παιχνίδι «EUROGAME». Ουσιαστικά, χωριστήκαμε σε ανάμεικτες ομάδες τεσσάρων ατόμων και προσπαθήσαμε ν’απαντήσουμε τις 28 ερωτήσεις. Οι ερωτήσεις ήταν διατυπωμένες στις 28 γλώσσες που μιλιούνται στην Ε.Ε.

            Αφού πήγαμε στο ίδιο εστιατόριο και δειπνήσαμε  γυρίσαμε πίσω στο ξενοδοχείο, όπου είδαμε τους Ιρλανδούς μαζί με τους Ισπανούς και με κάποιους άλλους ,τους οποίους αδυνατώ να θυμηθώ, να κάνουν κάτι σαν πάρτι. Αφού λοιπόν μπήκαμε και εμείς, καθίσαμε με τα παιδιά τα οποία είχαμε γνωρίσει το πρωί. Εγώ προσωπικά,  με κάποιους Ιρλανδούς με τους οποίους μάλιστα είχα γίνει και φίλος και αργότερα μαζί με κάποιους συμμαθητές μου κάναμε νέες γνωριμίες με μερικούς Ισπανούς και Ισπανίδες. Έτσι τελείωσε και αυτή η ημέρα.,

3^η Ημέρα

Έπειτα από μια αξέχαστη μέρα, ακολούθησε άλλη μια εξίσου συναρπαστική. Εκείνο το πρωινό ξεκίνησε σχετικά ήρεμα. Όλοι μας σιγά σιγά κατεβήκαμε για πρωινό έχοντας μαζί και τις βαλίτσες. Αφηγηθήκαμε τις εμπειρίες μας ο ένας στον άλλο, ενώ πού και πού  χαιρετούσαμε κανέναν μαθητή ο οποίος έμενε στο ίδιο ξενοδοχείο με εμάς.

 Ως ανταμοιβή για την καλή μας συμπεριφορά ο διοργανωτής, μας επέτρεψε να περιηγηθούμε ελεύθερα μόνοι μας την πόλη του Στρασβούργου. Εγώ προσωπικά πίστευα ότι όφειλα να εξετάσω πιο καλά τον μεγαλοπρεπή καθεδρικό ναό και έτσι έκανα. Έκανα τον περίγυρο, κοίταξα εξονυχιστικά τους αγγέλους,τους βασανισμένους, τους δαίμονες και τα γκάργκοϊλ. Η προσοχή την οποία έδειχναν στο σκάλισμα είναι πραγματικά άξια θαυμασμού. Επιπρόσθετα, εισήλθα και στο ναό. Τα χρώματα είναι πραγματικά μαγευτικά και σίγουρα τα έργα τέχνης αποτελούν φόρο τιμής για τον άνθρωπο.

 Στη συνέχεια έψαξα για μια καφετέρια έτσι ώστε να μπορέσω να ξαναδοκιμάσω τη γεύση της ζεστής σοκολάτας, η οποία μου είχε χαραχτεί βαθιά στο μυαλό πριν από τέσσερα χρόνια, όταν είχα επισκεφτεί την πόλη. Καθώς συνέχισα την περιπλάνηση μου στους δρόμους και στα σοκάκια του Στρασβούργου με τη ζεστή σοκολάτα στο χέρι, συνειδητοποίησα ότι είχα χαθεί. Επομένως, για να βρω το σωστό δρόμο, ρώτησα έναν ξένο. Αυτός ο ξένος που έτυχε να είναι Τούρκος με καθοδήγησε πίσω στην αφετηρία. Τέλος, αγόρασα μερικά σοκολατάκια για την οικογένεια και συναντήθηκα με τους υπόλοιπους.

Πριν αποχωρήσουμε από το Στρασβούργο κάναμε μια περιήγηση στο ποτάμι με μια βάρκα που έχει χωρητικότητα 40 περίπου ατόμων. Οι ιστορικές πληροφορίες, αν και ενδιαφέρουσες, δεν νομίζω πως θα προκαλέσουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γι’αυτό, πιστεύω πως αρκεί αναφέρω πως αυτή η κρουαζιέρα στο ποτάμι μας προσέφερε μια διαφορετική αλλά εξίσου μαγευτική όψη της πόλης. Αξέχαστη εμπειρία όμως παραμένει η αλλαγή της στάθμης του ποταμού. Για να εξηγήσω, σε ένα σημείο του ποταμού γίνεται απότομη η αλλαγή του ύψους του νερού. Έτσι χρησιμοποιώντας τεχνητά μέσα, η βάρκα εγκλείεται σε έναν χώρο με σχήμα ορθογώνιου παραλληλεπιπέδου. Έτσι ανάλογα με το αν η βάρκα θέλει να υψωθεί ή να χαμηλώσει, ο χώρος γεμίζει με περισσότερο νερό ή αδειάζει.

Τελευταίος μας προορισμός, πριν το αεροδρόμιο της Στουτγάρδης, ήταν το Μπάντεν Μπάντεν. Μια εύπορη πόλη η οποία δεσπόζει σε μια περιοχή 40 λεπτών ανατολικά από το Στρασβούργο. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πολλά να πω γι’αυτήν την πόλη παρά μόνο ότι σίγουρα το λουκάνικο που σερβίρουν είναι εξαίσιο!

Και έτσι, φτάσαμε τελικά στη Στουτγάρδη απ’ όπου πήραμε το αεροπλάνο για Ζυρίχη και από εκεί πετάξαμε πίσω στην Ελλάδα.

Παναγιώτης Καραουλάνης 

Νάσια Κόκλα