ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ.

Στα πλαίσια του μαθήματος της κοινωνιολογίας, η δημοσιογραφική ομάδα του σχολείου μας και οι μαθητές της Γ' Λυκείουείχαν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για την κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές Κορυδαλλού και να ευαισθητοποιηθούν για τα άτομα που αναζητούν μια δεύτερη ευκαιρία για την επανένταξή τους στην κοινωνία. 
Η κ. Ε. Λιντζαροπούλου (θεολόγος και εκπαιδευτικός) και η εθελόντρια κ. Β. Σουκουλή, αφού πρώτα μας παρουσίασαν το έργο τους στο σωφρονιστικό ίδρυμα,  απάντησαν στις ερωτήσεις μας.  Οι εθελόντριες αυτές, διδάσκουν γλωσσικά μαθήματα και φωτογραφία αντίστοιχα, με σκοπό να διευρύνουν τις γνώσεις των φυλακισμένων. Οι περιορισμένες υποδομές, η ισχνή μέριμνα του κράτους και η άγνοια των πολιτών καθιστούν αυτό το έργο πολύ δύσκολο. Όμως, η θέληση να βοηθήσουν έκανε τις δύο αυτές γυναίκες να συνεχίσουν το δύσκολο έργο του κ. Γεώργιου Ζουγανέλη. 
Η κ. Β. Σουκουλή με την ομάδα φωτογραφίας των μαθητών της κατάφερε να συμμετάσχει σε διαγωνισμό και ακόμα και αν δεν πήρε την πρώτη θέση, απέδειξε πως αν κάποιος προσπαθεί, μπορεί να τα καταφέρει. Η δουλειά της ήταν αξιέπαινη, αν λάβει κανείς υπόψη ότι πριν από αυτό, οι φυλακισμένοι δεν είχαν καμία σχέση με τη φωτογραφία. 
Η κ. Ε. Λιντζαροπούλου μας μίλησε για τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές, τόσο των ανηλίκων όσο και των ενηλίκων, ανδρών και γυναικών. Η συζήτηση ήταν αρκετά ενημερωτική, καθώς ένα ποσοστό των μαθητών δεν γνώριζε  τίποτα για τα κρατητήρια που υπάρχουν στην Ελλάδα και τις συνθήκες που επικρατούν σ' αυτά. Στα λόγια τους ήταν ορατή η επιθυμία να μας κάνουν να εκτιμήσουμε το αγαθό της παιδείας  (που για μας θεωρείται ως αυτονόητο) και να μας πείσουν  πως η εκπαίδευση είναι ο μόνος σωστός δρόμος για την πρόληψη της παραβατικότητας, αλλά και η μόνη πραγματική ευκαιρία για την κοινωνική επανένταξη των ατόμων που παρουσίασαν παραβατική συμπεριφορά σε κάποια φάση της ζωής τους. Επιπλέον προσπάθησαν να μας δείξουν τη σημασία της εθελοντικής δράσης στις δύσκολες συνθήκες που όλοι ζούμε και να παρουσιάσουν τις πολλές πλευρές που μπορεί να έχει ο εθελοντισμός. 
Φυσικά, δεν ήταν λίγες οι αναφορές τους στο πρόσωπο του κ. Ζουγανέλη,  το έργο του οποίου, ήταν καθοριστικό για την επιτυχία του θεσμού των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας σε κλειστά σωφρονιστικά ιδρύματα. Ήταν ορατός ο σεβασμός στο άτομο και στη μνήμη του, γιατί χωρίς τη δική του παρότρυνση δε θα είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον κόσμο που μοιάζει ξένος, αλλά στην πραγματικότητα μας είναι τόσο γνωστός. Λόγω της μεγάλης προσφοράς του κ. Ζουγανέλη θεωρήσαμε αναγκαίο να αναφερθούμε στη ζωή του και στη συμβολή του στις φυλακές Κορυδαλλού. Σαφώς δεν μπορούμε να παραλείψουμε την αγάπη των μαθητών του που για κάποιους θεωρείτο  πατέρας. 


Ο Γεώργιος Ζουγανέλης, το όνομα του οποίου φέρει το «Δίκτυο για τον πολιτισμό και την εκπαίδευση στις φυλακές ». 

Ο Γεώργιος Ζουγανέλης, γεννήθηκε στις 29-4-1961 και ήταν το 4ο παιδί από τα 19 παιδιά της υπερπολύτεκνης οικογένειάς του. Το 1979 αποφοίτησε από την Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία, από όπου έλαβε και πτυχίο αγιογραφίας και το 1984 από τη Θεολογική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, ενώ παράλληλα έκανε σπουδές βυζαντινής μουσικής και Θεωρητικά στο Ωδείο Αθηνών. Εργάστηκε ως θεολόγος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και από το 2005 που δημιουργήθηκε το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας των Φυλακών Κορυδαλλού, υπήρξε διευθυντής του, εκπαιδευτικός και ψυχή του θεσμού. Η δράση του διεκόπη λόγω του ξαφνικού θανάτου του στις 29-1-2016, ανήμερα των Τριών Ιεραρχών, εορτή της εκπαίδευσης και των δασκάλων. Η πολιτεία, κατόπιν προτάσεως των εκπαιδευμένων του Σχολείου, τίμησε την προσφορά του ονομάζοντας το Σχολείο σε: 2ο ΣΔΕ Κορυδαλλού-Γεώργιος Ζουγανέλης.
 Όπως χαρακτηρίστηκε και από την κ. Ελένη Λιντζαροπούλου ήταν ένα ευλογημένο πλάσμα. Εκτός από χαρισματικός θεολόγος, αγιογράφος, ιεροψάλτης και 11 χρόνια Διευθυντής, ήταν γνωστός και για τον ανοιχτό, διαισθητικό, απλό και ευθύ χαρακτήρα του. Ήταν επίσης γενναιόδωρος, πνευματική προσωπικότητα, γεμάτος χιούμορ, που απέπνεε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους. Υπήρξε βράχος ακλόνητος στην υπεράσπιση του δικαιώματος στην εκπαίδευση των κρατουμένων, όχι με λόγια, αλλά με καθημερινή ακούραστη πράξη και επίσης νους και ψυχή εμπνευσμένων καινοτομιών στην εκπαίδευση ενηλίκων. Πολύ απλά, ήταν ένας δάσκαλος θεριό ανήμερο. 

Ο Γεώργιος Ζουγανέλης, με τα λόγια των(κρατουμένων)μαθητών του... 

Ευχαριστούμε τον Κύριο που σε έστειλε στον δρόμο της ζωής μας... δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ, ούτε εσένα ούτε αυτά που μας δίδαξες. 
Μέσα στην Κόλαση μού έμαθες να ζω τον Παράδεισο. 

Είμαι ευγνώμων σε αυτόν τον μεγάλο Δάσκαλο που μας έμαθε να είμαστε μαχητές - μαθητές της γνώσης και της ζωής. Είναι φτωχά τα λόγια για έναν άνθρωπο – διαμάντι σαν αυτόν. 
Στις 7 Οκτωβρίου, ένας άγγελος μου χτύπησε την πόρτα προς τον Παράδεισο και με έβαλε στο σχολείο. Αυτός ο άγγελος λεγόταν Ζουγανέλης.


Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την καθηγήτριά μας κ. Καλαματιανού Φλώρα, χάρη στην οποία ήρθαμε σε επαφή μ' έναν κόσμο τελείως διαφορετικό  από αυτόν της καθημερινότητάς μας, Παρόλο που είχε  προσπαθήσει υπέρμετρα να επισκεφθούμε τις εγκαταστάσεις των ιδρυμάτων και  τους φυλακισμένους - μαθητές των σχολείων των φυλακών, προσέκρουσε στη γραφειοκρατία. Παρά η δράση να ακυρωθεί οριστικά, προτίμησε να καλέσει τις εθελόντριες στο σχολείο μας ώστε να ενημερωθούμε. Είναι πολύ σημαντικό για μας, που πρόκειται να βγούμε  ως ενήλικες στην κοινωνία, να έχουμε γνωρίσει  αυτή την αθέατη πλευρά της κοινωνικής πραγματικότητας. Την ευχαριστούμε θερμά για την προσπάθειά της να δώσει άλλες διαστάσεις στην εκπαίδευσή μας και να μας ευαισθητοποιήσει ως άτομα.

ΔΗΜΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Τηλέφωνο γραφείου: 2104990410

Κινητό τηλέφωνο: 6976754730

My blog: ζάχαρη άχνη – μυθιστορία της μνήμης

Fb: Ελένη Λιντζαροπούλου

Twitter:@eleninektar

http://diktiogeorgioszouganelis.blogspot.gr/

Επίσκεψη στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Kiss FM 92.9

Στα πλαίσια του προγράμματος "Ηλεκτρονική Σχολική Εφημερίδα" η δημοσιογραφική ομάδα του σχολείου μας στις 13/03/2017 επισκέφτηκε τον ραδιοφωνικό σταθμό Kiss FM 92.9 με σκοπό να γνωρίσουμε τον τελικά όχι και τόσο μακρινό κόσμο του ραδιοφώνου.

Φτάνοντας στο κτήριο όπου στεγάζεται ο σταθμός, αρχικά ξεναγηθήκαμε στον χώρο και έπειτα είχαμε τη χαρά να μάθουμε μερικά από τα μυστικά του επαγγέλματος από τον ραδιοφωνικό παραγωγό και υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων του σταθμού κο Γιώργο Παπατριανταφύλλου, ο οποίος μας έλυσε απορίες για τα κριτήρια επιλογής των ραδιοφωνικών παραγωγών, των τραγουδιών που παίζουν και των φράσεων που χρησιμοποιούν, οι οποίες δεν είναι τυχαίες και επιλέγονται μετά από συστηματικές έρευνες. Στη συνέχεια, μας μίλησε η κα Ελένη Γκρίγκοβιτς, η οποία μας ενημέρωσε για τον τρόπο λειτουργίας του ειδησεογραφικού ραδιοφωνικού σταθμού Action Fm 104.6. Ύστερα μας δόθηκε η μοναδική ευκαιρία να συμμετέχουμε στη εκπομπή της ραδιοφωνικής παραγωγού κας Ελένης Νικολάου και να μιλήσουμε στον αέρα.

Μπορείτε να πάρετε μια γεύση από τη συμμετοχή μας στην εκπομπή μέσα από το επόμενο βίντεο.

ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΒΟΛΕΫ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ

Για άλλη μία χρονιά τα κορίτσια του 2ου Λυκείου Αλίμου συμμετείχαν στο σχολικό πρωτάθλημα Βόλεϋ που έλαβε χώρα στο γήπεδο του Αγίου Δημητρίου.

Οι αγώνες:

20/02/2017: 1ο Λύκειο Αργυρούπολης - 2ο Λύκειο Αλίμου: 0-2
24/02/2017: Εκπαιδευτήρια Μαλλιάρα - 2ο Λύκειο Αλίμου: 0-2
02/03/2017: 2ο Λύκειο Αλίμου - 4ο Λύκειο Γλυφάδας: 2-0
06/03/2017: 3ο Λύκειο Γλυφάδας - 2ο Λύκειο Αλίμου: 1-2
08/03/2017: 3ο Λύκειο Αγίου Δημητρίου - 2ο Λύκειο Αλίμου: 2-0

Τα κορίτσιά μας ξεκίνησαν δυναμικά το πρωτάθλημα, πράγμα που επιβεβαιώνεται από τις καθαρές νίκες με 2-0 που πραγματοποίησαν. Ωστόσο, η έλλειψη προπονήσεων λόγω του πιεστικού προγράμματος της 3ης Λυκείου (5 από τις 6 βασικές παίκτριες βρίσκονται σε διαδικασία Πανελληνίων), φάνηκε να επηρεάζει την αγωνιστική διάθεση των αθλητριών σε πιο απαιτητικούς αγώνες. Έτσι, το 2ο Λύκειο Αλίμου γνώρισε την ήττα απέναντι στο 3ο Λύκειο Αγίου Δημητρίου, στον τελικό του Α' Ομίλου και κατέκτησε την 3η θέση στην Περιφέρεια Δ' Αθήνας.

Οι αθλήτριές μας:

• Στεφανία Παπαχατζή
• Ελένη Καραμπάγια
• Ιωάννα Παλαδά
• Κωνσταντίνα Ζουμπούκου
• Κωνσταντίνα Γιατρά
• Νεφέλη Κομνηνού
• Αδαμαντία Νικολάου
• Αφροδίτη Βογιατζάκη
• Γρηγορία Λουράντου
• Νάσια Τσακίρη
• Ιωάννα Ανδριοπούλου
• Ελένη Κρητικού
• Αλεξία Σίμα

Τέλος, είναι απαραίτητο να σημειωθεί ότι ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει στη γυμνάστρια του σχολείου μας, κα. Φώκου Παγώνα, τόσο για τη βοήθεια και την εμπιστοσύνη που έδειξε, όσο και για την υποστήριξη.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ... ή μήπως όχι;

            

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Φαινομενικά, είναι μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας των γυναικών στην κοινωνία.

Παρόλα αυτά, παρά την καθιέρωση νόμων, έστω και καθυστερημένα, η ισότητα των δυο φύλων, εξακολουθεί να παραμένει αμφιλεγόμενη. Οι γυναίκες δεν συμμετέχουν στην αγορά εργασίας στον ίδιο βαθμό με τους άνδρες. Μέσω ερευνών που έχουν διεξαχθεί, έχει παρατηρηθεί ότι το ποσοστό των εργαζόμενων γυναικών που εργάζονται με πλήρη απασχόληση, ανέρχεται στο 43%, ενώ στους άνδρες αγγίζει το 64%. Είναι εμφανής η διαφορά στον τομέα της εργασίας. Οι γυναίκες δεν κατακτούν θέσεις εργασίας υψηλής ευθύνης (στέλεχος, διευθύντρια επιχείρησης, κλπ). Υπάρχει προκατάληψη ότι μία γυναίκα πρέπει να ασχοληθεί με την οικογένεια και σε ορισμένες περιπτώσει εξ ολοκλήρου με αυτή. Αυτό την εμποδίζει, λόγω των ευθυνών της, να αποδώσει στο μέγιστο στη δουλειά της. Εξαιτίας αυτού, αναδεικνύεται ο άνδρας ως ο καταλληλότερος, για να αντεπεξέλθει στα καθήκοντα της εργασίας του, άρα και η επαγγελματική του ανέλιξη είναι πιο σίγουρη.

Στη σημερινή πολυπολιτισμική κοινωνία, ο ρόλος της γυναίκας μέσα στην οικογένεια γίνεται όλο και πιο πολύπλοκος, όλο και πιο δύσκολος. Στην διπλή της ιδιότητα ως γυναίκας και συζύγου έχει προστεθεί από τον προηγούμενο αιώνα και η ιδιότητα της εργαζομένης, ενώ η κύρια αποστολή της ως μητέρα, έγινε ακόμα πιο απαιτητική. Εκτός από τον παραδοσιακό της ρόλο, δηλαδή ανατροφή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τις γενικότερες υποχρεώσεις του σπιτιού, συνεισφέρει πλέον και στο εισόδημα του νοικοκυριού. Ο άντρας αν και χάνει σε μεγάλο βαθμό τον ρόλο του στυλοβάτη, η γυναίκα λαμβάνει ακόμη περισσότερες υποχρεώσεις που την εξαντλούν ψυχολογικά αλλά και συναισθηματικά.

Δυστυχώς ακόμα και σήμερα σε πολλές χώρες ασκείται βία στις γυναίκες. Ο όρος «βία κατά των γυναικών» περιλαμβάνει κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο και έχει ως αποτέλεσμα ή είναι δυνατό να έχει ως αποτέλεσμα, την σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών τέτοιων πράξεων, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας είτε αυτό προκύπτει στη δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή. Μία στις πέντε γυναίκες παγκοσμίως πέφτει καθημερινά θύμα κάποιας μορφής κακοποίησης. Κάθε μέρα 14 γυναίκες θανατώνονται από γονείς ή συγγενείς, επειδή πρόδωσαν την οικογένειά τους. Στις ΗΠΑ μία γυναίκα κακοποιείται κάθε εννιά λεπτά. Στη Σουηδία μία γυναίκα κακοποιείται μέχρι θανάτου κάθε δέκα μέρες. Στη Μ. Βρετανία μία γυναίκα δολοφονείται κάθε τρεις μέρες. Στην Ινδία το 40% των παντρεμένων γυναικών ξυλοκοπείται, ενώ 5.000 γυναίκες πεθαίνουν ετησίως στον βωμό των προκαταλήψεων. Στην Αίγυπτο το 35% των γυναικών κακοποιούνται καθημερινά από τον σύζυγό τους. Στο Πακιστάν, το 1997 θανατώθηκαν περισσότερες από 300 γυναίκες για λόγους τιμής. Στο Μπαγκλαντές είναι νομικά κατοχυρωμένο το να ρίχνει κάποιος οξύ στο πρόσωπο μιας γυναίκας. Όμως οι πραγματικοί αριθμοί παραμένουν άγνωστοι. Τα στοιχεία αυτά βασίζονται μόνο στις επίσημες καταγγελίες.

Βέβαια, δεν είναι και λίγα τα φαινόμενα στη χώρα μας, καθώς ακόμα και σε μία κοινωνία που θεωρείται δημοκρατική το ανθρώπινο δικαίωμα της σωματικής ακεραιότητας καταπατάται. Τα φαινόμενα βίας από συντρόφους αυξάνονται απειλητικά. Το λυπηρότερο όμως είναι ο αυξανόμενος αριθμός κακοποίησης ανήλικων, κυρίως κοριτσιών, είτε πέφτοντας θύματα βιασμού είτε ενδοοικογενειακής βίας.

Φρίκη στις Σέρρες: 38χρονος βίαζε την ανήλικη ανιψιά του

Φρικιαστικό: Βίασε 12χρονη και την πέταξε σε ορυχείο βάθους 100 μέτρων

Συγκλονιστική ιστορία βιασμού ανήλικης κοπέλας από τους γονείς της επί 15 χρόνια

Σοκ στη Ζάκυνθο: Βίαζε κοριτσάκια παριστάνοντας τη γυναίκα στο ίντερνετ

Φρίκη: Οδηγός ταξί βίαζε κατ' εξακολούθηση 8χρονο κορίτσι

Άγριος ξυλοδαρμός και βιασμός γυναίκας στα Πετράλωνα

Φρικτός βιασμός γυναίκας από άστεγο σε δημόσιες τουαλέτες

Το ρωσικό κοινοβούλιο ενέκρινε με συντριπτική πλειοψηφία τροπολογία με βάση την οποία μειώνονται οι ποινές που προβλέπονται για κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας, προκαλώντας την αντίδραση οργανώσεων προάσπισης των δικαιωμάτων των γυναικών που φοβούνται ότι με τον τρόπο αυτό θα ενθαρρυνθεί η οικογενειακή βία.

Κάθε χρόνο έως και 14.000 γυναίκες πεθαίνουν στη Ρωσία από τα χέρια των συζύγων τους ή άλλων συγγενών, σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών που δημοσιεύθηκε το 2010.

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα που έχουν καταγραφεί και έχουν ειπωθεί από τα ίδια τα θύματα. Υπάρχουν εκατοντάδες ακόμα βιασμένα κορίτσια αλλά και γυναίκες που δεν έχουν καταφέρει να ξεφύγουν από αυτόν τον φαύλο κύκλο. Συνακόλουθο σε πολλές περιπτώσεις είναι οι κοπέλες που έχουν υποστεί τέτοια ψυχολογικά τραύματα, να πάρουν λάθος αποφάσεις οι οποίες δρουν καταλυτικά για τη ζωή τους: trafficking.

«Η πιο μεγάλη μπίζνα είναι το μ***ι», μου είχε πει παλιά ένας νταβατζής κι έχει δίκιο: 600 εκατ. ευρώ εκτιμάται ότι είναι ο ετήσιος τζίρος από την πορνεία στην Ελλάδα».

«Το καινούργιο φαινόμενο είναι νέα κορίτσια μετά την έξοδό τους από το κλαμπ να σου προσφέρουν ένα γρήγορο, με αντάλλαγμα την κούρσα», λέει ο Μ.Χ. Είναι ταξιτζής εδώ και 15 χρόνια και εξυπηρετεί κυρίως τουρίστες που θέλουν να γνωρίσουν τα ενδότερα της νυχτερινής Αθήνας. «Δεν είναι επαγγελματίες, είναι μικρά παιδιά που δεν θεωρούν και τόσο κακό να σου κάτσουν για τα 20 ευρώ που έχει η κούρσα».

«Έχουμε φτάσει στο σημείο οι γυναίκες να εκδίδονται ακόμα και για μια τυρόπιτα. Οταν η άλλη έχει να φάει δυο μέρες, τι θα κάνει; Συνήθως το μεροκάματό τους είναι στα 15 ευρώ και, για να το βγάλουν, χρειάζεται να περάσουν από πάνω τους 6-8 πελάτες στο πεζοδρόμιο ή 20 στο μπαρ».

Είναι ευθύνη όλων μας λοιπόν να αγωνιστούμε για την εξασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας των γυναικών, όχι μόνο στις 8 Μαρτίου αλλά καθημερινά.

Επιμέλεια: Γιολάντα Πεμάι

Ελένη Μιχαηλία Στουγγιώτη