Υπάρχω, άρα δικαιούμαι !

της Έλλης Κλουκίνα   

     Καθ'όλη τη διάρκεια του ιστορικού γίγνεσθαι πολλοί ανθρωπιστές κατέβαλαν άοκνες προσπάθειες για την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Τα τελευταία στοιχειοθετούν το σύνολο των αγαθών και των ελευθεριών, που προσιδιάζουν σε οποιαδήποτε ανθρώπινη οντότητα ανεξαρτήτως φυλετικών, πολιτιστικών και οικονομικών διαφορών. Στις απαρχές της τρίτης χιλιετίας στις περισσότερες από τις χώρες του δυτικού κόσμου έχουν καταχωρηθεί τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, στον πρακτικό βίο όμως πολλές φορές καταστρατηγούνται. Εξ αφορμής, λοιπόν, της κλιμάκωσης των εν λόγω καταπατήσεων όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως καθίσταται επιτακτική η ανάγκη μίας ενδελεχούς διερεύνησης των αιτίων του φαινομένου αλλά και των τρόπων με τους οποίους αυτό παρουσιάζεται.

     Κατ'αρχάς, η ακούσια αποχή από την εργασία συνιστά αναμφίβολα μία σοβαρότατη έκφανση του φαινομένου της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δυνάμει προσφάτων ερευνητικών πορισμάτων, το ποσοστιαίο μέγεθος των ανθρώπων, που αποκλείονται από την εργασία είναι άκρως ανησυχητικό, άνευ προθέσεως κινδυνολογίας. Οι άνεργοι αδυνατούν να μετουσιώσουν το όποιο απόθεμα της ενεργητικότητας, της δημιουργικότητας ή πρωτοτυπίας που διαθέτουν σε ένα άρτιο επαγγελματικό έργο που θα τονώσει την παραγωγική διαδικασία, επιτρέποντας τους τη βίωση του αισθήματος της κοινωνικής προσφοράς. Παράλληλα χρήσιμο είναι να επισημανθεί, ότι δεδομένης της οικονομικής καθίζησης, που μαστίζει στην Ελλάδα, οι άνεργοι αδυνατούν πολλές φορές να διασφαλίσουν ακόμη και τα προς το ζην.

     Παράλληλα η τρέχουσα λειτουργία των "Μέσων Mαζικού Eτεροκαθορισμού" επιβουλεύεται εν πολλοίς το δικαίωμα του ανθρώπου στην ελεύθερη συγκρότηση γνώμης. Σε αυτό αποφασιστικό ρόλο  διαδραματίζει το γεγονός, ότι μία πλειάδα τηλεοπτικών δημοσιογραφικών κύκλων  δρουν ως ενεργούμενα  φαύλων οικονομικο-πολιτικών συμφερόντων ή παραγόντων εξυπηρετώντας την ανελέητη και αθέμιτα πολλές φορές προωθούμενη από αυτούς προπαγάνδα. Η κοινωνική, πολιτική, και οικονομική πραγματικότητα, έτσι, αλλοιώνεται και διαστρεβλώνεται, η αλήθεια συσκοτίζεται, ενώ το τηλεοπτικό κοινό στρέφεται σε μία τυποποιημένη μορφή σκέψης, ιδεολογίας και κοσμοθεωρίας. Ως εκ τούτου η λογική υπόσταση του ανθρώπου υπονομεύεται, το κριτικό υπόβαθρο αδρανοποιείται, ενώ η σκέψη περιχαρακώνεται στην ανάλυση επουσιωδών θεμάτων.

     Ωστόσο δεν θα έπρεπε να λησμονηθεί και το εκκολαπτόμενο φίδι της ρατσιστικής φρενίτιδας που δηλητηριάζει τις ανθρώπινες ψυχές. Αθρόα μεταναστευτικά και προσφυγικά κυρίως ρεύματα, που εισρέουν στην Ελλάδα θηρεύοντας μία αρτιότερη ποιότητα ζωής ή απλά ζητώντας να διασφαλίσουν την επιβίωση τους, υφίστανται την απαξιωτική συμπεριφορά,  είτε τη λεκτική είτε τη σωματική βία. Η θρησκευτική ταυτότητα, η φυλετική καταγωγή και η εθνική προέλευση αυτών των ανθρώπων απαξιώνονται πολλές φορές δε ενοχοποιούνται αδίκως και έτσι στιγματιζόμενοι και περιθωριοποιούμενοι, εξωθούνται πολλές φορές σε ακραίες ενέργειες τόσο για τους ίδιους όσο και για τους άλλους.

     Επιλογικά, σε ένα κόσμο που διέπεται από τη ραγδαία ανάπτυξη των επιστημών και δη των ανθρωπιστικών, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί ένα ξένο σώμα, το οποίο πρέπει άμεσα να αποδοκιμασθεί από την κοινή γνώμη και να εξοστρακιστεί από τη δημόσια ζωή.

      Ο πραγματικός πολιτισμός επιτάσσει την μετατροπή της λακωνικής και συνάμα περιεκτικής ρήσης του Αντιφώντα "φύσῃ πάντα πάντες ὁμοίως πεφύκαμεν" σε καθημερινό βίωμα.